Ένα ... τοπικό «παραμύθι» χωρίς δράκο
Το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα ότι οι εκλογές του Νοέμβρη είναι ισοδύναμες με τις βουλευτικές εκλογές κι ας μην εκλέγεται κυβέρνηση. Στην κάλπη θα ψηφίσουν νέοι εργάτες, που παίρνουν μισθό 500 ευρώ, ηλικιωμένοι που παίρνουν σύνταξη 200 ή 300 ευρώ, άνεργοι, φτωχοί αγρότες που δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους, νέοι γονείς που παλεύουν για το μεροκάματο και δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε το παιδί τους στον παιδικό σταθμό. Με την ψήφο τους θα κρίνουν την πολιτική που τους έφτασε σε αυτό το σημείο. Είναι για το συμφέρον τους, λοιπόν, για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, να καταδικάσουν αυτήν την πολιτική. Να αφαιρέσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη από τους κύριους εκφραστές αυτής της πολιτικής που είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά και όσοι έβαλαν πλάτη για να περάσει και να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή λαίλαπα.
Για να γίνει πραγματικότητα αυτή η πολιτική, έβαλαν και τα δύο τους τα χέρια, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ., στην τοπική διοίκηση. Από όποια θέση κι αν κατείχαν είτε σε δήμους και νομαρχίες είτε στα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ), είπαν «ναι» στην καθιέρωση της μερικής απασχόλησης που καταδικάζει σε μισή δουλειά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Είπαν «ναι» στην επιβολή ακόμα μεγαλύτερων φόρων και τελών στα λαϊκά νοικοκυριά με την αύξηση των δημοτικών τελών . Με δεδομένη τη νέα διοικητική δομή, τον λεγόμενο «Καλλικράτη», αν εκλεγούν ξανά θα υλοποιήσουν την ίδια πολιτική σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. «Καλλικράτης» σημαίνει διαμόρφωση ενός αποτελεσματικότερου μηχανισμού, σε επίπεδο τοπικής διοίκησης, με συγκεκριμένη αποστολή την εφαρμογή της κεντρικής πολιτικής. Επιπλέον, ο «Καλλικράτης» θα χρησιμοποιηθεί σαν το βασικό εργαλείο για την υλοποίηση και του μνημονίου. Ακόμα κι αν με τον «Καλλικράτη» λυθούν κάποια προβλήματα (π.χ. αποχετευτικό σύστημα σε περιοχές που δεν έχουν κ.ά.) αυτά τα έργα θα γίνουν με χρήματα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μέσω της επιβολής κι άλλων φόρων.
Με δεδομένα τα παραπάνω, μπορεί εύκολα να καταλάβει ο καθένας, γιατί αρκετοί υποψήφιοι αυτών των κομμάτων κάνουν πολύ λόγο για τα λεγόμενα «τοπικά προβλήματα» και «τοπικά κριτήρια». Στην πραγματικότητα, τέτοια δεν υπάρχουν. Η ίδια η ζωή και όσα βιώνουν τα λαϊκά στρώματα σήμερα, αποκαλύπτει ότι «καλό το .."τοπικό" παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο». Κάθε τοπικό πρόβλημα καταλήγει στη γενική πολιτική. Άλλωστε, προβλήματα σαν τη διαχείριση απορριμμάτων, το αποχετευτικό, τη διαχείριση νερού, την αντισεισμική θωράκιση κ.λπ., απαιτούν σχεδιασμό και μάλιστα κεντρικό σχεδιασμό. Που δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, ή αν θα γίνει θα σημάνει παραπέρα πτώχευση του λαού, αφού θα πληρώνονται αδρά και μόνιμα στους επιχειρηματίες, σαν τα διόδια.
Η πλειοψηφία των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών που όλο αυτό το διάστημα έρχονται σε επαφή με τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ, εκφράζουν αγωνίες για το μισθό, τη σύνταξη, το χωράφι, το μικρομάγαζό τους, το μεγάλωμα των παιδιών τους. Με αυτό το κριτήριο, αυτές τις αγωνίες και αυτά τα προβλήματα, πρέπει να πάνε στις κάλπες το Νοέμβρη και να δώσουν τη δική τους απάντηση...
*Γιάνναρος Χρήστος Γραμματέας της Ν.Ε. Ηλείας του Κ.Κ.Ε., υποψήφιος Δήμαρχος Πύργου με την Λαϊκή Συσπείρωση
