Τρίτη 31 Μαΐου 2011

«Οι "φίλοι" των αγανακτισμένων»


Ας δούμε μερικά κομμάτια του παζλ:
α) Τον περσινό Μάη, ως απάντηση στο μνημόνιο, στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας, πραγματοποιήθηκε - κατά κοινή ομολογία - μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της μεταπολίτευσης. Αλλά ο όγκος και το μήνυμά της «θάφτηκαν» κανονικά από τα ΜΜΕ, τα οποία σε μια αποθέωση της τυμβωρυχίας, ως γνήσιες ύαινες, έσπευσαν να «κατασπαράξουν» τους δολοφονημένους της «Μαρφίν», με στόχο να φρενάρουν τη λαϊκή ανάταση.
Μέσα από τα ίδια αυτά ΜΜΕ, με εμφανή στόχο να χτυπηθεί στην «καρδιά» η λαϊκή αφύπνιση, διακινήθηκε ο γκαιμπελισμός των προθύμων του μνημονίου, που προσπάθησαν να περάσουν την προβοκάτσια ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ για τα γεγονότα στον Αγνωστο Στρατιώτη.
β) Φέτος το Μάη, πριν τρεις βδομάδες, μια λαοθάλασσα κατέβηκε στους δρόμους και διαδήλωσε ενάντια στην πολιτική της λεηλασίας. Η φωνή της λαοπλημμύρας «πνίγηκε» από τα δελτία ειδήσεων.
γ) Πάλι τον περσινό Μάη, στο κάλεσμα του ΚΚΕ στο Πεδίον του Αρεως, ανταποκρίθηκε πλήθος λαού. Η Αθήνα «βούλιαξε», αλλά η συγκέντρωση «εξαφανίστηκε» από τα κανάλια.
Λίγες μέρες νωρίτερα το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη με κεντρικό σύνθημα «Peoples of Europe Rise up» (σ.σ.: «Λαοί της Ευρώπης Ξεσηκωθείτε») προκάλεσε την μήνιν του κατεστημένου. Οι ίδιοι - από τους πολιτικούς προύχοντες του καθεστώτος μέχρι τους «Πορτοσάλτε» των ΜΜΕ - που τότε με αφορμή το πανό του ΚΚΕ έθεταν ακόμα και ζήτημα «νομιμότητας» (!) του ΚΚΕ, είναι οι ίδιοι που εδώ και μερικές μέρες εκθειάζουν τις κινητοποιήσεις των «αγανακτισμένων» στην Ισπανία, όπου δεσπόζει το πανό με το ίδιο ακριβώς σύνθημα...
δ) Από πέρσι μέχρι φέτος δεν υπάρχει εκπρόσωπος του δικομματισμού και των «παραφυάδων» του που να μην έχει περιγράψει από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση ως... κυκλοφοριακό πρόβλημα «που ταλαιπωρεί τους πολίτες».
Δεν υπάρχει «μαρκουτσοφόρος» που δεν έχει χρεώσει την οικονομική ασφυξία και τα λουκέτα στην αγορά στο γεγονός ότι «οι διαδηλωτές κλείνουν τους δρόμους».
Δεν υπάρχει ενσωματωμένη γραφίδα που δεν έχει κατηγορήσει την πιο μικρή ή την πιο μεγάλη απεργία, την πιο μικρή ή την πιο μεγάλη κινητοποίηση, σαν ένδειξη «ανευθυνότητας». Σαν υπαίτια πρόκλησης «κοινωνικής αναταραχής». Σαν πράξη «αντιπατριωτική» που «υπονομεύει την πορεία σωτηρίας της χώρας».
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτή είναι η στάση του κυρίαρχου πολιτικού και εκδοτικού - τηλεοπτικού κατεστημένου απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες.
Και ω του θαύματος!
Εδώ και μερικά 24ωρα οι πλέον ορκισμένοι εχθροί των λαϊκών συγκεντρώσεων διαγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος πρώτος θα αποθεώσει το «κίνημα των αγανακτισμένων»! Πασχίζουν να αποδείξουν ότι «είναι κι αυτοί εκεί»! Οτι αγαπούν τους διαδηλωτές όσο τίποτα άλλο στον κόσμο!
Από τον ΣΚΑΪ που πέρσι μεγαλοστελέχη του ζητούσαν την κατάργηση άρθρων του Συντάγματος για να τίθενται εκτός νόμου οι συναθροίσεις (!) μέχρι το MEGA των γνωστών «απεργοφάγων», από τους απηνείς διώκτες των διαδηλωτών στα διόδια, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στα λιμάνια μέχρι το STAR της... Πετρούλας, όλοι τους ομνύουν στο «κίνημα των αγανακτισμένων»!
Τι έγινε ρε παιδιά!;...
Για να καταλάβουμε τι έγινε, (σ.σ.: και για την ακρίβεια για να καταλάβουμε «πού θέλουν να το πάνε» αυτό που γίνεται), αξίζει να σταθούμε σε όσα λένε οι «φίλοι των αγανακτισμένων».
1) Καμία άλλη έννοια, καμία άλλη λέξη δεν έχει αποθεωθεί από την περασμένη Τετάρτη στα ΜΜΕ όσο δύο λέξεις: «Αγανακτισμένοι» και «αυθόρμητο». Το αποκορύφωμα ήρθε από τον Πεταλωτή: Κι αυτός δήλωσε, χτες, λάτρης των «αγανακτισμένων». Κι αυτός εμφανίστηκε οπαδός του «αυθορμητισμού» τους!
«Ζήτω η αγανάκτηση των μαζών» (!), λοιπόν, με μια, όμως, προϋπόθεση: Οτι η αγανάκτηση δε θα οργανωθεί, δε θα έχει στόχευση, δε θα αποκτήσει ορίζοντα, αλλά θα παραμείνει στον αστερισμό του... «αυθόρμητου». Σε αυτή την περίπτωση θα έχει στο πλευρό της από την κυβέρνηση μέχρι τη ΝΔ, από το MEGA μέχρι τον ΣΚΑΪ!
Οσο, επομένως, η «αγανάκτηση» είναι «αυθόρμητη», έχει καλώς. Αλλά γιατί σπεύδουν να θωπεύσουν το «αυθόρμητο» και να το αντιπαραβάλουν με το «συνειδητό»; Γιατί επαινούν τον «αγανακτισμένο», αλλά πετροβολούν τον «συνειδητοποιημένο»; Γιατί κολακεύουν τον «αγανακτισμένο», αλλά συκοφαντούν τον «οργανωμένο»; Και γιατί δεν πρέπει ο «αγανακτισμένος» να εκδηλώνει την αγανάκτησή του «οργανωμένα»;
Διότι μάλλον έχουν αντιληφθεί περίφημα την ακρίβεια της διαπίστωσης του Λένιν:
«...το "αυθόρμητο στοιχείο" δεν αποτελεί στην ουσία τίποτε άλλο παρά εμβρυακή μορφή του συνειδητού». Χωρίς την ανάπτυξη του συνειδητού, όμως, τα αυθόρμητα ξεσπάσματα δε θα γίνουν ποτέ τίποτα «περισσότερο (από) ξεσπάσματα απόγνωσης κι εκδίκησης παρά αγώνας»(Λένιν, «Τι να κάνουμε;», σελ. 30, «Σύγχρονη Εποχή»).
Σήμερα, συνεπώς, αφού οι υπεύθυνοι των λαϊκών δεινών δεν μπορούν να αποτρέψουν την «αγανάκτηση», δίνουν όλο το βάρος τους ώστε να σκοτώσουν το «έμβρυο» του μετασχηματισμού της αγανάκτησης σε συνειδητή οργάνωση και σε συντονισμένη πάλη ενάντια σε όσους και σε όσα προκαλούν την αγανάκτηση.
«Μείνετε... αυθορμήτως αγανακτισμένοι», συνιστούν στην πλατεία οι «φίλοι των αγανακτισμένων». Και επιμένουν: «Κρατήστε την αγανάκτησή σας μακριά από κάθε οργάνωση». Πασχίζουν να κρατήσουν μακριά την αγανάκτηση ή ακόμα και να την στρέψουν ενάντια στο οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Λογικό: Οσο ο «αυθορμήτως αγανακτισμένος» διατηρείται σε κατάσταση «ανοργάνωτου αυθορμητισμού», τόσο μειώνονται και οι κίνδυνοι να μετατραπεί σε «συνειδητοποιημένο», σε «χειραφετημένο», σε «αποφασισμένο», σε «εξεγερμένο» και σε «επαναστατημένο».
Το θέμα, λοιπόν, είναι να αποτρέψουν τη μετατροπή της «αγανάκτησης» σε συλλογική δράση. Θέλουν να καπηλευτούν τη δίκαιη «αγανάκτηση». Να την ενσωματώσουν μετατρέποντάς την σε ένα ανώδυνο, ξεστρατισμένο άχτι. Να κόψουν τις γέφυρές της με το οργανωμένο εργατικό κίνημα, που αφενός θα οξυγονώσει το κίνημα, αφετέρου θα μετατρέψει την αγανάκτηση σε ό,τι τρέμουν περισσότερο: Σε ταξικό πολιτικό αγώνα.
2) «Οι φίλοι των αγανακτισμένων» εκστασιάζονται επειδή το «κίνημα των αγανακτισμένων» είναι, όπως ακατάπαυστα επαναλαμβάνουν, «ακομμάτιστο». Κάθε δεύτερη πρότασή τους είναι και μια «συμβουλή» προς την πλατεία: «Παραμείνετε ακομμάτιστοι»!
Στην ουσία, δηλαδή, εκείνο που πιπιλίζουν στο αυτί των ανθρώπων που κατεβαίνουν στις πλατείες δεν είναι μια διαπίστωση (ότι «είναι ακομμάτιστοι», αλλά μια «εντολή» που προωθείται μέσω της «αγαθής» παρότρυνσης και της «ανιδιοτελούς» προτροπής:
«Πρέπει να είστε ακομμάτιστοι», «πρέπει να είστε μακριά από κόμματα», «και οι 300 φταίνε» κ.ο.κ.
Αλλά ας το σκεφτούμε: Οι κήρυκες του «ακομμάτιστου» για ποιο πράγμα, τελικά, «αγωνιούν»;
Φοβούνται μήπως οι άνθρωποι που διαδηλώνουν εναντίον της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, πάνε με το... ΠΑΣΟΚ;
Φοβούνται, αυτούς που διαδηλώνουν εναντίον της πολιτικής της ΝΔ και που οδήγησε την κατάσταση ως εδώ, μήπως τους τυλίξει η... ΝΔ;
Οι γραφίδες και τα κανάλια που επαινούν την «υπευθυνότητα του ΛΑ.Ο.Σ.», φοβούνται μήπως οι άνθρωποι που διαδηλώνουν εναντίον του μνημονίου που υπερψήφισε το ΛΑ.Ο.Σ., πάνε με το... ΛΑ.Ο.Σ.;
Οι ίδιοι που μόλις πριν λίγα χρόνια επιχείρησαν να κατασκευάσουν ένα «ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ του 20%», αγωνιούν μήπως η πλατεία που αγκομαχάει από την πολιτική της ΕΕ, πάει με τον... ΣΥΝ της ΕΕ;
Προφανώς, λοιπόν, το «ακομμάτιστο» κήρυγμα, με ολίγην από το «όλοι ίδιοι είναι», ούτε «ουδέτερο» είναι, ούτε και τόσο ακομμάτιστο.
Για την ακρίβεια, παρότι ποζάρει σαν «ακομμάτιστο», βολεύει αφάνταστα τα κόμματα που με την πολιτική τους προκαλούν τα δεινά και την αγανάκτηση του κόσμου.
3) Οι χτεσινοί «εισαγγελείς» της «ανομίας», της «αναρχίας», της «κοινωνικής αταξίας» που προκαλούν οι διαδηλώσεις, μεταμορφωμένοι πλέον, ξεκινούν τη θωπεία και την κολακεία προς τους «αγανακτισμένους» εξηγώντας ότι η «λατρεία» τους οφείλεται στο εξής γεγονός:
«Στην πλατεία είναι όλη η κοινωνία», «στην πλατεία είναι και οι επιχειρηματίες», όπως διαλαλούσε χτες ο ΣΚΑΪ.
Φανταστείτε, δηλαδή, τη χαρά τους αν κατάφερναν να μετατρέψουν την πλατεία σε «πανεθνικό σύμβολο συναίνεσης», όπου θα κατέβαινε μέχρι και ο Παπανδρέου, ο ίδιος δηλαδή που όταν τον ρωτούν δεν έχει πρόβλημα να απαντά ότι αν ήταν εργαζόμενος θα κατέβαινε κι αυτός στις πορείες (!) ή ο Σαμαράς που χτες πήρε επ' ώμου στην κοινοβουλευτική του ομάδα τους «αγανακτισμένους»!
Αλλά πόσο «ακηδεμόνευτος» είναι ο χαβάς των βάρδων του «Λαός και Κολωνάκι»; Τελικά, πόσο «ακηδεμόνευτο» είναι το κήρυγμα που ξεχειλίζει από τη λογική του «όλοι το ίδιο είμαστε»; Μήπως αυτή δεν είναι η άλλη όψη του «όλοι μαζί τα φάγαμε»;
Οι τάχα οπαδοί του «ακηδεμόνευτου», ως άλλοι προφήτες της «κατάργησης των τάξεων», δεν είναι παρά χυδαίοι προπαγανδιστές που θέλουν να «καπελώσουν», να κηδεμονεύσουν και να οδηγήσουν τον κόσμο στην απάτη πως «όλοι ένα πράγμα είμαστε». Αλλά πουλώντας το εν λόγω παραμύθι από τα «θεωρεία» τους, ένα αποκαλύπτουν οι «φίλοι των αγανακτισμένων»: Οτι σε τόση εκτίμηση έχουν την «πλατεία», που της συμπεριφέρονται λες και δεν έχει ίχνος νοημοσύνης! Λες και στην «πλατεία» δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ότι είναι άλλο πράγμα ο εργάτης που του κόβουν το μισθό και άλλο πράγμα ο τραπεζίτης που παίρνει τα «πακέτα».

«Η πλατεία είναι γεμάτη», όπως λέει και το τραγούδι.
Αλλά το τραγούδι δε σταματά εκεί. Κόντρα σε όσους θέλουν να το σταματήσουν εκεί, κόντρα σε όσους το κόβουν, η «πλατεία» ας επιβάλει να ακουστεί και ο παρακάτω στίχος: «...να η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά»!


Περί αυγών φιδιών και δημοκρατιών


 
Περί αυγών φιδιών και δημοκρατιών
Ο κ. Δήμαρχος με το άρθρο του στην εφημερίδα «Πατρίς» στις 28-5-11, που δημοσιεύθηκε με τίτλο «Το αυγό του φιδιού», παρουσιάζει τις θέσεις του για τη γεγονότα στο Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου στις 26-5, όπου επιχειρήθηκε από την δημοτική αρχή η επιβολή τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, εγχείρημα που αποτράπηκε με παρέμβαση του Π.Α.ΜΕ. στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Ο κ. Δήμαρχος κάνει στο άρθρο του λόγο για τους «σκληρούς και δύσκολους για το λαό και τη χώρα καιρούς».
Πράγματι, οι καιροί είναι «σκληροί και δύσκολοι» για το λαό, ο οποίος εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής που πρώτιστα υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, ύστερα από δεκαετίες εισοδηματικής καθήλωσης οδηγείται με γοργά βήματα σε όλο και πιο ολοκληρωτικό οικονομικό αδιέξοδο.
Οι καιροί είναι «σκληροί και δύσκολοι» και για τη «χώρα», οι παραγωγικοί πόροι της οποίας υφίστανται ακόμα έναν γύρο λεηλασίας, ακόμα οξύτερης, ευρύτερης και βαθύτερης από τη λεηλασία που υπέστησαν με τους κύκλους «αποκρατικοποιήσεων» των τελευταίων δεκαετιών.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς, έστω και αφελώς, ότι ακριβώς σε αυτούς τους «σκληρούς και δύσκολους για το λαό και τη χώρα καιρούς», η δημοτική αρχή θα δαπανούσε τη δραστηριότητά της σαν ουσιαστικός και όχι φραστικός συμπαραστάτης των οικονομικών αγωνιών της λαϊκής πλειοψηφίας, σαν συμπαραστάτης στις διεκδικήσεις της για την ικανοποίηση των αναγκών της ζωής, διεκδικώντας πρώτα - πρώτα οι ίδια τους πόρους που απαιτούνται για να αντεπεξέρχεται στις αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί.
Αντ’ αυτού η δημοτική αρχή φαίνεται πως εξαντλεί τις πνευματικές της δυνάμεις μηχανευόμενη μέτρα που θα κάνουν τους καιρούς ακόμα σκληρότερους και δυσκολότερους για το λαό, και η επιδίωξη της επιβολής τροφείων στους παιδικούς σταθμούς αποτελεί μόνο έναν από τους «καρπούς» αυτού του είδους των αναζητήσεων.
***
Η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών, την οποία με αδιάκοπη συνέχεια ακολούθησαν και επέβαλαν οι αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, φτάνει τώρα στην κορύφωση των αποτελεσμάτων της.
Και να που τώρα, σε αυτήν την κορύφωση, ο κ. Δήμαρχος νιώθει την ανάγκη να επικαλεστεί την ιστορία της αριστεράς, του εργατικού κινήματος, την νομιμότητα και πάνω από όλα την δημοκρατία.
Αποφεύγει, όμως, ο κ. Δήμαρχος να σταθεί απέναντι στην σκληρή αλήθεια: Η δημοκρατία, για να είναι δημοκρατία, οφείλει να παίρνει αποφάσεις δημοκρατικές. Όσο τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, άλλο τόσο δεν κάνει την δημοκρατία η τυπική νομιμότητα των θεσμών της. Κι ακόμα περισσότερο, όσο πιο πολύ αυτή η τυπική νομιμότητα χρησιμοποιείται σαν επίφαση για την επιβολή αντιλαϊκών (όρα: αντιδημοκρατικών) μέτρων, τόσο περισσότερο αυτή η τυπική νομιμότητα απαξιώνεται στην κοινωνική συνείδηση, τόσο περισσότερο –με άλλα λόγια- αυτή η συγκεκριμένη, η αστική δημοκρατία σκάβει τον ίδιο της το λάκκο.
Δυστυχώς σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε: Τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, εδώ και χρόνια αλλά πολύ περισσότερο σήμερα, αντιλαμβάνονται τη «δημοκρατία» ως εργαλείο στα χέρια των κοινωνικών δυνάμεων που οικοδομούν σε βάρος του λαού ένα αδιαπέραστο πλέγμα οικονομικού και πολιτικού αυταρχισμού, ως εργαλείο της πολιτικής που επιχειρεί σήμερα την ολοκληρωτική υλική και ηθική καταρράκωση των εργαζόμενων, λαϊκών στρωμάτων.
Σε αυτό το έδαφος της πολιτικής που απαξιώνει κάθε ουσιαστικό δημοκρατικό περιεχόμενο της ίδιας της δημοκρατίας, της πολιτικής που την καταντά άδειο ρούχο, που αντλεί «νομιμοποίηση» από το λαό για να πλήττει συστηματικά τα δικαιώματά του, σε αυτό το έδαφος υπονομεύεται και φθείρεται η νομιμότητα της «δημοκρατίας» στη λαϊκή συνείδηση, σε αυτό το έδαφος επωάζεται το «αυγό το φιδιού» το ποίο υπαινίσσεται ο κ. Δήμαρχος, και με αυτή την έννοια ο υπαινιγμός μπορεί να του επιστραφεί αυτούσιος.
Άλλωστε, προτού προβεί ο κ. Δήμαρχος σε τέτοιους υπαινιγμούς, θα ήταν καλό να είχε αναλογιστεί ποιες είναι οι πολιτικές εκείνες δυνάμεις που πάνε «χέρι – χέρι» με την δική του κομματική παράταξη στην επιβολή της πολιτικής των «σκληρών και δύσκολων καιρών», την οποία και ο ίδιος υπηρετεί από το δημαρχιακό του αξίωμα.
Προτού επίσης προβεί ο κ. Δήμαρχος σε επικλήσεις περί δημοκρατίας και νομιμότητας, καλό θα ήταν να είχε αναλογιστεί πως καμιά μα καμιά «νομιμότητα» δεν νομιμοποιεί τη βαρβαρότητα ανεξάρτητα από τη μορφή των θεσμών που την επιβάλλουν: Η ιστορική καταδίκη του Νταχάου και του Άουσβιτς δεν οφείλεται στην ίδρυσή τους υπό μη - «δημοκρατικό» τύπο. Η «δημοκρατία» των Η.Π.Α. δεν νομιμοποιεί τη σφαγή του ιρακινού λαού, ούτε τη ζωή χιλιάδων αστέγων στα αντίσκηνα των αμερικανικών πόλεων, όσες πλειοψηφίες και αν έλαβαν τις σχετικές αποφάσεις. Την καταδίκη ενός ανθρώπου στην πείνα και τον κοινωνικό μαρασμό, δεν τη νομιμοποιεί η ψήφος δέκα «τακτοποιημένων» χορτάτων. Ο σφαγιασμός των λαϊκών οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η οριστική καθήλωση του λαϊκού βιοτικού επιπέδου, δεν νομιμοποιείται με καμιά κυβέρνηση είτε «δημοκρατική» είτε ανοιχτά δικτατορική, κανένας «δημοκρατικός» τύπος δεν νομιμοποιεί την ανατίναξη των κοινωνικών θεμελίων πάνω στα οποία στηρίχθηκε η όποια μορφή κοινωνικής «ανοχής» προς την «ανάπηρη» μεταπολιτευτική δημοκρατία – όσο προδιαγεγραμμένη και νομοτελειακή κι αν ήταν η διαδρομή της μέχρις εδώ.
***
Η ιστορία, η ελληνική και η διεθνής, όσο κι αν επιθυμεί ο κ. Δήμαρχος να το παρακάμπτει αυτό, έχει καταγράψει την «αριστερά» και το εργατικό κίνημα σαν τις δυνάμεις που χρωστούν την ταυτότητά τους στο γεγονός ότι διεκδίκησαν και διεκδικούν το κοινωνικό και οικονομικό περιεχόμενο της «δημοκρατίας». Στο γεγονός ότι εναντιώθηκαν και εναντιώνονται και σε κάθε «δημοκρατικό» τύπο που έρχεται σε αντίθεση με το ουσιαστικό κοινωνικό και οικονομικό δημοκρατικό περιεχόμενο των διεκδικήσεών τους.
Το γνωρίζουν αυτό, λ.χ., οι εργάτες και οι «αριστεροί» της παρισινής κομούνας οι δολοφονημένοι από τη γαλλική «δημοκρατία» του καιρού τους, το γνωρίζουν οι δολοφονημένοι γερμανοί εργάτες και «αριστεροί» πάνω στους τάφους των οποίων οικοδομήθηκε η «δημοκρατία της βαϊμάρης», το γνωρίζουν οι εξόριστοι, φυλακισμένοι και δολοφονημένοι εργάτες και «αριστεροί» του «δημοκρατικού» ελληνικού «ιδιώνυμου», οι εξόριστοι και φυλακισμένοι εργάτες και «αριστεροί», που γέμισαν τα κρατητήρια μετά το Μάη του ’36, για να παραδοθούν από την «δημοκρατία» στην «δικτατορία» και από τη δικτατορία στον φασίστα κατακτητή.
Αυτή τη σχέση της «αριστεράς» και του εργατικού κινήματος με την αστική δημοκρατία έχει καταγράψει η ιστορία από την αφετηρία της ύπαρξής τους έως και τις μέρες μας.
***
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, συνειδητοποιούν όλο και πιο βαθιά, αυτό που δεν φαίνεται να απασχολεί τον κ. Δήμαρχο, ότι οι σημερινοί «σκληροί και δύσκολοι για τον λαό και τη χώρα καιροί» οφείλονται στο ότι μια ελάχιστη κοινωνική μειοψηφία επιχειρηματικών ομίλων συγκέντρωσε στα θησαυροφυλάκια και στο «ενεργητικό» της όλο το αποτέλεσμα της πολύχρονης κοινωνικής παραγωγικής δραστηριότητας, όλο τον καρπό του μόχθου ενός ολόκληρου εργαζόμενου λαού. Συνειδητοποιούν ότι η ίδια ελάχιστη κοινωνική μειοψηφία, εν μέσω της κρίσης του συστήματός της, επιδιώκει να στύψει και την τελευταία σταγόνα της ζωτικής τους δύναμης, να ρημάξει κάθε σχέση και κάθε κοινωνικό υλικό παραγωγικό πόρο που δεν έχει ακόμα μπει για τα καλά στη μηχανή της κερδοφορίας της. Συνειδητοποιούν ότι αυτό δεν είναι καθόλου «δημοκρατικό» όποια επίφαση «δημοκρατικής νομιμότητας» κι αν το επικαλύπτει.
Τα προηγούμενα χρόνια οι εργαζόμενοι, ιδίως η νέα γενιά, «μάθανε» πως οικογένεια και παιδιά πρέπει να κάνουν μόνο αν τους «συμφέρει». Σήμερα καλούνται να «μάθουν», πως αν δεν τους «συμφέρει» να ζουν τότε καλύτερα να μη ζουν.
Για την ώρα το «σχολείο» που τους «διδάσκει» στηρίζεται σε «δημοκρατικό» τύπο. Όταν η αγανάκτησή τους θα καταστήσει τον τύπο αυτό «ασύμφορό» στους «δασκάλους» τους και αυτοί επιχειρήσουν να τον αντικαταστήσουν με τις ανοιχτά αυταρχικές μορφές της εξουσίας τους, τότε ο κ. Δήμαρχος ενδεχομένως διαμαρτυρηθεί. Η ενδεχόμενη διαμαρτυρία του όμως δεν θα αναιρεί το γεγονός ότι ως τότε έμπρακτα θα υπηρετεί την πολιτική που νομοτελειακά τον οδηγεί σε θέση –ενδεχομένως- διαμαρτυρίας.
Το «αυγό» έχει τσόφλι και κρόκο:
Απ’ έξω δημοκρατία κούκλα, μέσα καπιταλισμός πανούκλα.
Ο κ. Δήμαρχος δείχνει να το αγνοεί αυτό. Ενδεχομένως θα προτιμούσε απέναντί του ανθρώπους απελπισμένους να κλαίνε για την άδικη «μοίρα» τους. Τότε ένα χτύπημα στον ώμο και δυο λόγια επίπλαστης παρηγοριάς θα ήταν εύκολη υπόθεση. Να όμως που υπάρχει κι ένα κίνημα έμπρακτης αντίστασης στην απολογητική της μοιρολατρίας, έμπρακτης αντίστασης στην πολιτική της άγριας ολομέτωπης επίθεσης ενάντια στο λαό που μοχθεί, αγωνιά κι αγωνίζεται.
Άγης Μαραγκουδάκης


-Δικηγόρος-

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Πρόσκληση

Η ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΗΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΕ (ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1950-1968) ΣΕ ΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 30/5/2011 ΚΑΙ ΩΡΑ 8,00 μ.μ. ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ « ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ, ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ» ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Η ΕΛΕΝΗ ΜΠΙΡΛΗ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Μόνο ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να βάλει φρένο στα σχέδια τους


Πρόθυμη να εφαρμόσει κατά γράμμα την κυβερνητική πολιτική αποδείχθηκε για ακόμα μια φορά η δημοτική αρχή Πύργου που εκλέχθηκε στις πρόσφατες εκλογές με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου με θέμα την επιβολή τροφείων στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου, αποδείχτηκε ότι η δημοτική αρχή συμμετέχει ενεργά στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση κατά του λαϊκού εισοδήματος και των λαϊκών δικαιωμάτων και αποδεχόμενοι την λογική της «ανταποδοτικότητας» αποφάσισαν να σφίξουν πιο βαθιά τη θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχομεσαίων αγροτών.
Φάνηκε επίσης η «αποφασιστικότητα» της να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει δεσμευτεί προεκλογικά στην κυβέρνηση, και έχει ακόμα στο συρτάρι, παρά τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν. Αυτό το νόημα είχε η προσπάθεια για ψηφοφορία πριν καν ολοκληρωθεί η ανάγνωση της εισήγησης του θέματος και τοποθετηθούν οι παρατάξεις, οι γονείς και τα σωματεία που παρευρίσκονταν. Εκτός και αν στον κανονισμό λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου αναφέρεται ότι απαγορεύεται να αναρτηθεί πανό και να ακουστούν συνθήματα στην αίθουσα που να ζητάνε ανθρώπινες συνθήκες ζωής και όταν συμβεί αυτό ψηφίζουμε άρον-άρον χωρίς να το πάρει κανένας χαμπάρι. Φυσικά μετά το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν εξαπολύσει αρκετό μελάνι λάσπης συνεπικουρούμενοι και από τους «πρόθυμους» που προσπαθούν να δείξουν καλή διαγωγή και διαστρεβλώνουν σε μεγάλο βαθμό τα γεγονότα.
Η Δημοτική αρχή και ο Δήμαρχος προσωπικά μπορούν να μας πουν πώς την εννοούν την δημοκρατία; Να ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ στο δημοτικό συμβούλιο να κουβεντιαστούν θέματα όπως: Η υγεία και το κλείσιμο των νοσοκομείων; Η παιδεία και ότι οι γονείς χρόνο με το χρόνο πληρώνουν περισσότερα; Η αντισεισμική θωράκιση των σχολείων; Η ακρίβεια και η ανεργία που πλήττει μεγάλο κομμάτι των κατοίκων του Πύργου; κ.α. θέματα που έχουμε προτείνει και φυσικά αρνήθηκαν να κουβεντιαστούν. Μάλλον και τότε έπρεπε να δοθούν συγχαρητήρια στον Δήμαρχο και στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου που αποφασιστικά δεν επέτρεψαν να κουβεντιαστούν τέτοια ζητήματα σαν να μην απασχολούν κανέναν στην περιοχή μας!!! Ενοχλεί όπως φαίνεται την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τους συμμάχους τους να διεκδικεί ο λαός με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες. Παίρνουν μαθήματα από τον Κ. Πάγκαλο και την κυβέρνηση τους.
Κ. Δήμαρχε δεν είναι η πρώτη φορά που κάνετε αντικομμουνισμό. Σας ενοχλεί μάλλον που δεν είμαστε όλοι ίδιοι και δεν ξεπουλάμε για μια καρέκλα, αξίες και ιδανικά, κάτι που κάνατε εσείς για να βγείτε δήμαρχος. Εμείς είμαστε εδώ- παλέψαμε και παλεύουμε καθημερινά με μόνο κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, έστω και αν έως τώρα είμαστε στην μειοψηφία. Η ιστορία και οι συνθήκες αποδεικνύουν ότι εύκολα η μειοψηφία μετατρέπεται σε πλειοψηφία, ότι το λαϊκό κίνημα μπορεί και θα έρθει στην πλειοψηφία, κάτι το οποίο προφανώς απεύχεστε και σας τρομάζει.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα συνολικά, δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν από τέτοιες δημοτικές αρχές. Αναδεικνύεται κάθε στιγμή ο ρόλος τους σαν μηχανισμός υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης που θέλει να αναγκάσει τις λαϊκές οικογένειες να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους μικρομεσαίους αγρότες και τα νέα ζευγάρια να οργανώσουν την πάλη τους, να διεκδικήσουν αγωνιστικά και να καταργήσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια να πληρώσουν αυτοί την κρίση και τα χρέη της πλουτοκρατίας. Να βάλουμε στο προσκήνιο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Ο λαός του Πύργου (και συνολικά του νομού μας) δε χρωστάει, του χρωστάνε. 
Οι εκλεγμένοι με την Λαϊκή Συσπείρωση στον Δήμο Πύργου


Ομιλία 28/5

 
Η ομιλία έγινε από τον Νίκο Γκότση μέλος της διοίκησης του σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Εργαζόμενη, εργαζόμενε, νέα και νέε
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όπου κυρίαρχος νόμος γίνεται ο θάνατός τους η ζωή μας, είναι μεγάλη η ευθύνη του ταξικού κινήματος.
Είναι η ώρα να μιλήσει και να δράσει οργανωμένα ο λαός.
Είναι η ώρα να δώσουμε, τη μάχη για την προστασία των εργατών και των εργατριών παντού, από την επίθεση που δέχονται σε όλη τους τη ζωή.
Με αυτοθυσία, με τόλμη, οργανωτές και εμπνευστές ενός νέου κύματος αγώνων. Τώρα είναι ώρα ευθύνης, ώρα συμμετοχής στην ταξική - λαϊκή πάλη και συμπόρευσης με το ταξικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ. Για να σωθεί ο λαός, όχι η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός.
Όλοι στη μάχη! Τώρα, να οργανώσουμε την πάλη στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στις συνοικίες. Να εμποδίσουμε την άγρια περικοπή μισθών, των επιδομάτων ανεργίας, των συντάξεων. Τη νέα αύξηση των φόρων για τα λαϊκά στρώματα και του ΦΠΑ στα τρόφιμα (ψωμί, γάλα, κρέας) στο 23%, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο φυσικό αέριο. Το κλείσιμο νοσοκομείων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων. Για την προστασία των ανέργων και της λαϊκής οικογένειας. Να απαντήσουμε στην κλιμάκωση της επίθεσης στα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα, συνολικά στη ζωή του λαού και της νεολαίας. Να καταργήσουμε στην πράξη την προσπάθεια επιβολής περισσότερων φόρων από τους εκλεχτούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην τοπική διοίκηση όπως έγινε στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Να μην επιτρέψουμε να δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο την ζωή μας.
Κλάδο τον κλάδο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, Σωματείο το Σωματείο, γειτονιά τη γειτονιά να ξεσηκώσουμε τώρα, χωρίς αναβολές και καθυστερήσεις κίνημα αντίστασης και ουσιαστικών διεκδικήσεων.
Να αποκρουστούν με συσπείρωση, συμμαχία και αλληλεγγύη οι εκβιασμοί, οι απειλές και η τρομοκρατία της εργοδοσίας.
Με καλή οργάνωση και ουσιαστική συζήτηση, με όλες τις μορφές πάλης, όχι μόνο είναι δυνατόν να αποκρουστεί η επίθεση, αλλά και να μπουν για διεκδίκηση οι σύγχρονες ανάγκες που καλύπτουν και θα προστατεύουν άμεσα και στοιχειωδώς τη ζωή των εργαζομένων.
Με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και αποφασιστικότητα έχουμε καθήκον να εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα για να μη σκύψει η εργατική τάξη το κεφάλι και να ορθώσει το ανάστημα της στο οικονομικό και ηθικό τσάκισμα που επιχειρούν το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και η ΕΕ.
Μέτωπο προστασίας, ιδιαίτερα των ανέργων και της νεολαίας που μέρα με τη μέρα κατρακυλάνε στα σκαλιά της φτώχειας.
Η απειλή της μαζικής φτώχειας και εξαθλίωσης, είναι μπροστά και μέσα στο σπίτι της εργατικής και λαϊκής οικογένειας.
Οι άνεργοι, εμείς η νέα γενιά, όσοι δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, όσοι ζουν με τους κατώτερους μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι αγρότες βρίσκονται σε δεινή θέση.
Αύριο η κατάσταση για όλους θα είναι χειρότερη, αν δεν ξεσηκωθεί κύμα αντίστασης και οργανωμένου αγώνα για αναχαίτιση της άγριας επίθεσης που είναι σε εξέλιξη.
Οι ανάγκες της εργατικής και λαϊκής οικογένειας να μπουν στην πρώτη γραμμή και όχι οι ανάγκες, τα προβλήματα ή οι δυσκολίες των καπιταλιστών.
Οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, έμποροι, βιοτέχνες, ελευθεροεπαγγελματίες και μικρομεσαίοι αγρότες, μαζί με την εργατική τάξη, σε κοινό μέτωπο είναι η μόνη επιλογή που έχουν για να υπερασπιστούν το ψωμί των οικογενειών τους.
Είναι αγώνας που συνδέεται άμεσα με το αίτημα να πληρώσει η πλουτοκρατία.
Είναι αγώνας για διέξοδο από την κρίση, προς όφελος του λαού. Τα πράγματα έχουν φτάσει σε κρίσιμο σημείο. `Η θα πτωχεύσει η πλουτοκρατία, ή ο λαός.
Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο πρέπει τώρα να πάρουν την ευθύνη τους. Να μπουν πιο οργανωμένα στον αγώνα, όχι μόνο για να υπερασπιστούν τη ζωή τους, αλλά για να απαλλαγούν μια για πάντα από τα βάσανα που τους φορτώνει κάθε μέρα το σάπιο, παρασιτικό, βάρβαρο και βαθιά αντιδραστικό καπιταλιστικό σύστημα.
Το ΠΑΜΕ στέκεται ο ακούραστος οργανωτής της πάλης της εργατικής τάξης. Βρέθηκε μαζί με τους εργάτες και τις εργάτριες, στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, στο δρόμο του αγώνα για κάθε πρόβλημα, των εργατών και των εργατριών, των νέων εργαζόμενων, των γυναικών, των συνταξιούχων, των μεταναστών.
Για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, που επηρεάζουν την ζωή της. Έδειξε με τις θέσεις και την δράση του ότι η εργατική τάξη είναι παντοδύναμη όταν είναι οργανωμένη και πεισμένη για την αναγκαιότητα της ασυμβίβαστης πάλης με την εργοδοσία και τα κόμματα της.
Με απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις, παραστάσεις με όλες τις μορφές πάλης. Οργανωμένα, μαζικά, δυναμικά σε ανυποχώρητο αγώνα με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, τις δυνάμεις καταστολής και την εργοδοτική τρομοκρατία.
Μπροστά στον αγώνα κατά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, κατά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο για την κατάργησή της. Εκφράζει ανυποχώρητα, μαχητικά τα εργατικά συμφέροντα, τα συμφέροντα των «ταπεινών και καταφρονεμένων».
Δίνουμε τη μάχη μέσα από την αντιπαράθεση, αυτή τη περίοδο της κρίσης με την κυβέρνηση, τις άλλες δυνάμεις που στηρίζουν την αστική τάξη, την πλειοψηφία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που είναι η συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση στο εργατικό κίνημα. Να τους γυρίσουμε την πλάτη.
  • Στις συμβιβασμένες ηγεσίες ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ που με την τακτική τους προσφέρουν «γη και ύδωρ» στους κεφαλαιοκράτες και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Και σήμερα που η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα κλιμακώνεται καλλιεργούν στάση αναμονής.
  • Στις ξεπουλημένες ηγεσίες των εργατικών κέντρων του νομού μας που ταυτίζουν τα συμφέροντα των εργατών με τα συμφέροντα των εργοδοτών και του κεφαλαίου.
Το ΠΑΜΕ με την γραμμή της ανυπακοής της απειθαρχίας στους νόμους τους και στις επιλογές τους με κύρια κατεύθυνση την ρήξη και την ανατροπή αυτής της πολιτικής, αυτής της μορφής οργάνωσης της οικονομίας και της τάξης που είναι στην εξουσία, καλεί την εργατική τάξη σε απεργίες και κινητοποιήσεις, ξεπερνώντας τα εμπόδια των νόμων τους. Γνωρίζουμε ότι η αστική νομιμότητα δεν είναι τίποτε άλλο από την κατοχύρωση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Καμία συναίνεση, καμία ανοχή! Τέλος στις αυταπάτες.
Το σύνθημα που κυριαρχεί στις διαδηλώσεις μας είναι ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Αυτό για μας σημαίνει ότι η εργατική τάξη πρέπει να βρίσκει τρόπους να ανατρέπει τους νόμους που κατοχυρώνουν τα δεσμά της, να μην πειθαρχεί στα όργανα του κεφαλαίου και στα λεγόμενα νόμιμα θεσμικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος που ενισχύουν την απεργοσπασία, την ταξική συνεργασία, την χειραγώγηση της εργατικής τάξης. Το ταξικό κίνημα να δώσει απάντηση στην θεωρία της σοσιαλδημοκρατίας και στην αστική τάξη και τον οπορτουνισμό ότι σε συνθήκες οικονομικής κρίσης το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να διατυπώνει ριζοσπαστικά αιτήματα αλλά να δέχεται την ταξική συνεργασία, την συναίνεση για να ξεπεράσει τη κρίση το καπιταλιστικό σύστημα.
Οι επιθέσεις, ο αντικομουνισμός, οι απειλές επειδή δεν υποτασσόμαστε στην αστική νομιμότητα, δείχνουν και τις δυσκολίες που έχει το σύστημα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.
Με πόλεμο απαντάμε στον πόλεμο της αστικής τάξης. Μπορούμε να αποκρούσουμε τη νέα επιδρομή που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση. Κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι στα τρομοκρατικά διλήμματα κυβέρνησης - ΕΕ - πλουτοκρατίας.
Φρένο στην πτώχευση του λαού δεν μπορεί να βάλει η αγανάκτηση ή τα εκτονωτικά ξεσπάσματα. Αυτό που μπορεί να ορθώσει εμπόδια είναι η ριζοσπαστικοποίηση, η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων μέσα στους τόπους δουλειάς και σ' όλο το λαό σε βάρος των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματιών και της ΕΕ, υπέρ της συμμαχίας των εργατών με τους φτωχούς αγρότες, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, τις γυναίκες. Για μια κοινωνία άλλη, πιο ανθρώπινη. Μια κοινωνία που ο εργάτης θα ορίζει το βιός του.
Μια άλλη μορφή οργάνωσης της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό, και εργατικό έλεγχο, με την εργατική τάξη στην εξουσία είναι η απάντηση στη σημερινή βαρβαρότητα.
  • Στόχος μας το ταξικό κίνημα να γίνει στην πράξη ο μοναδικός εκπρόσωπος της εργατικής τάξης και οργανωτής της αντιμονοπωλιακής συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά.
  • Επιδιώκουμε να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα στην ταξική ενότητα της εργατικής τάξης. Αγωνιζόμαστε για την συγκρότηση νέων συνδικάτων όπου δεν υπάρχουν γιατί έτσι ενισχύεται η ταξική ενότητα η προσέλκυση στην ταξική πάλη νέων μαζών.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, νέοι κ νέες, να απορρίψουμε και να καταδικάσουμε στην πράξη τα νέα αντεργατικά μέτρα. Ορθώνουμε τείχος αντίστασης, δυναμώνουμε, οργανώνουμε τον αγώνα μας, κλιμακώνουμε την πάλη μας μέχρι την τελική νίκη.
 

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ Το ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΗ 10.00 π.μ. στην πλ. ΟΤΕ στον Πύργο.

Τα νέα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα να μην περάσουν!!!
Καμία συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική τους!
Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες.
Τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση είναι κόλαση για το λαό-παράδεισος για το κεφάλαιο. Κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑΟΣ, τρόικα και ΕΕ, τρομοκρατούν, εκβιάζουν το λαό ότι δήθεν τα νέα μέτρα είναι μονόδρομος, ότι παίρνονται για τη σωτηρία της χώρας. Τα μέτρα παίρνονται για να σωθούν και να αυξηθούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Αυτός είναι ο βασικός τους στόχος. Με τα νέα μέτρα θέλουν πρώτα να κατεβάσουν τα μεροκάματα στο επίπεδο της Ινδίας και της Κίνας, ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί, να κερδίζουν περισσότερα.
Μια επιλογή έχουμε: με κοινωνική-λαϊκή συμμαχία να οργανώσουμε την πάλη μας σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε λαϊκή γειτονιά να βγούμε στους δρόμους ώστε να μην περάσουν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, τα μέτρα που επιβάλλει η δικτατορία των μονοπωλίων.
Με τα νέα μέτρα:
  • Επιβάλλονται νέοι φόροι-σφαγή για τα λαϊκά στρώματα. Με αύξηση ΦΠΑ από 13% στο 23%, με νέες αυξήσεις 20% στα τέλη κυκλοφορίας.
  • Καρατομούν επιπλέον τις επικουρικές και αναπηρικές συντάξεις, το ΕΦΑΠΑΞ.
  • Πετσοκόβουν παραπέρα τα κοινωνικά επιδόματα (ανεργίας, ΕΚΑΣ, ΑμΕΑ, εργατικής κατοικίας)
  • Κόβουν φάρμακα, ιατρικές εξετάσεις, αυξάνουν τα νοσήλια, τη στιγμή που λείπουν χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό από τα νοσοκομεία.
  • Φέρνουν πάνω από 200.000 απολύσεις μέχρι το 2013 στο Δημόσιο, με τις μετατάξεις, τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, πρώην ΔΕΚΟ, κ.ά.
  • Με το νέο μισθολόγιο στο δημόσιο και την αύξηση του ωραρίου εργασίας συρρικνώνουν το εισόδημα, επεκτείνουν τον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, σπέρνουν τη φτώχεια και την ανεργία.
  • Ιδιωτικοποιούν παραπέρα ΔΕΗ-ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, λιμάνια, αεροδρόμια, κ.ά. Την ίδια στιγμή ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο, υπονομεύουν τους αγώνες των εργαζομένων, κάνουν πλάτες για να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική.
Το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ σας καλούν σε συσπείρωση και δράση τώρα!
Καμιά συναίνεση, καμιά θυσία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία!

Η κόκκινη γραμμή του λαού

«Η θα αλλάξουμε ή θα πεινάσουμε», έλεγε τις προάλλες ο πρόεδρος του ΣΕΒ. «Απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας» ζητάει απ' όποιο βήμα κι αν βρεθεί ο πρόεδρος της ΝΔ. Σε «εθνική συναίνεση» για «να σωθεί η χώρα» καλεί η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τα άλλα αστικά κόμματα. Σε κοινή συμπόρευση καλούν και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο νομό μας. Κατανόηση για την κατάσταση που περνάει η χώρα ζητάνε οι δήμαρχοι στο νομό μας με προεξέχοντα τον δήμαρχο Πύργου. Υπάρχει ένα νήμα που συνδέει στρατηγικά όλες τις παραπάνω δηλώσεις, ανεξάρτητα από τις δεδομένες αντιθέσεις στο εσωτερικό της πλουτοκρατίας και τον κομματικό ανταγωνισμό ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Όλοι τους ταυτίζουν τη χώρα με την αστική τάξη. Εξισώνουν τα δικά της συμφέροντα με τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και προσπαθούν να εκβιάσουν τη λαϊκή συναίνεση σε μέτρα που τσακίζουν τη ζωή του.
Η λαθροχειρία τους είναι καλά επεξεργασμένη και στοχεύει κατευθείαν στις λαϊκές συνειδήσεις. Ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι στον καπιταλισμό τα συμφέροντα του κεφαλαίου είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με αυτά των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών και μεσαίων αγροτών. Η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία είναι θεμελιώδης στο σύστημα της εκμετάλλευσης που υπηρετούν. Αυτή τη βασική αντίθεση προσπαθούν να συγκαλύψουν. Θέλουν να κρύψουν από τους εργαζόμενους και το λαό ότι αντίπαλός τους δεν είναι η μια ή η άλλη κυβέρνηση - διαχειριστής της αστικής εξουσίας, αλλά η ίδια η τάξη που έχει στην ιδιοκτησία της τα μέσα παραγωγής. Ότι έχουν απέναντί τους τα μονοπώλια και αυτά πρέπει να ηττηθούν, μέσα και από την ήττα των κομμάτων που τα στηρίζουν.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που επιδιώκουν να κατοχυρώσουν στις λαϊκές συνειδήσεις οι κάθε λογής θιασώτες της «εθνικής σωτηρίας» είναι ότι τα εργοστάσια χωρίς τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες δεν μπορούν να υπάρξουν, να λειτουργήσουν, να παράγουν. Και πως το να σωθεί ο καπιταλιστής ιδιοκτήτης είναι κέρδος και για τον εργαζόμενο, ο οποίος γι' αυτό το σκοπό πρέπει αγόγγυστα να δεχτεί να επωμιστεί το βάρος της κρίσης και να κάνει θυσίες χωρίς τέλος. Η προπαγάνδα τους είναι το δηλητήριο με το οποίο προσπαθούν να εξουδετερώσουν τη δυναμική και την αλήθεια ενός συνθήματος, που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στις λαϊκές συνειδήσεις: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».
Μια άλλη εξουσία, λαϊκή, που θα οργανώσει και θα διευθύνει τη λαϊκή οικονομία, θα εκτοξεύσει τις ανεξάντλητες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Σ' αυτή την εξουσία και οικονομία οι καπιταλιστές δεν έχουν θέση. Τα παράσιτα και τα κόμματά τους μπορεί και πρέπει να ηττηθούν κατά κράτος, από τον αγώνα της εργατικής τάξης και τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η μόνη πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή που πρέπει να τραβήξει το κίνημα απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς του, την πλουτοκρατία και τα κόμματά της. Με οργάνωση στους τόπους δουλειάς, με δυνατό το ΠΑΜΕ και τις άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις του λαϊκού κινήματος, με ισχυρό ΚΚΕ.


* Χρήστος Γιάνναρος Γραμματέας της Ν.Ε. Ηλείας του Κ.Κ.Ε.

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ. ΘΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ.


ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.

ΘΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ.
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 28/05/2011
ΘΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΑΣ
ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΞΑΓΓΕΛΘΗΚΑΝ
ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΤΕ (ΠΥΡΓΟΣ)
και ΩΡΑ 10 το πρωί.

ΠΑΜΕ

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ


Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του «Καλλικράτη» και της λεγόμενης «εξυγίανσης» των δήμων είχε προειδοποιήσει ότι αυτό θα σημάνει απολύσεις, επιβολή νέων φόρων και αύξηση όσων ήδη υπάρχουν, παράδοση αρμοδιοτήτων και έργων σε επιχειρηματίες, αναστολή ακόμα και κατάργηση υπηρεσιών που - αν και υποτυπώδεις και αποσπασματικές - εξυπηρετούσαν έναν μικρό αριθμό λαϊκών οικογενειών.
Δυστυχώς πολύ γρήγορα επιβεβαιωθήκαμε με όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο νομό μας, με επίκεντρο τον Δήμο Πύργου. Πρόκειται για πρακτική εφαρμογή των μέτρων που προβλέπει ο «Καλλικράτης». Βλέπουμε να στερούν την δυνατότητα στη ζωή σε 2.363 φτωχούς και ανήμπορους του νομού μας, στερώντας τους και αυτό ακόμα το πενιχρό εισόδημα που είχαν με το επίδομα της πρόνοιας. Χρήματα που έπρεπε οι ανάπηροι, οι τυφλοί, οι κωφάλαλοι κ.α. ήδη να έχουν πάρει, να τους τα δεσμεύει η κεντρική εξουσία για παραβάσεις του Δήμου Πύργου και η Δημοτική αρχή το μόνο που κάνει είναι να ψελλίζει άναρθρες κραυγές και να αφήνει στο απυρόβλητο την κεντρική εξουσία και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μαζί υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική. Πρόκειται για ανάλγητη, βάρβαρη πολιτική απόφαση. Οι εργαζόμενοι και ειδικά τα άτομα με αναπηρία δεν μπορεί να πληρώνουν την κρίση της πλουτοκρατίας, ούτε την αντιλαϊκή διαχείριση και την διαπλοκή των επιχειρήσεων με τους δήμους.
Είναι γνωστό πλέον σε όλους ότι η οικονομική λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης είναι άρρηκτα δεμένη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, επομένως και με την οικονομική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων. Για το λόγο αυτό επιχειρείται μείωση των κρατικών δαπανών και με τη μείωση των κοινωνικών - προνοιακών επιδομάτων. Η ευθύνη για τα επιδόματα μεταφέρεται μέσω του «Καλλικράτη» από τις νομαρχίες στους δήμους. Η ευθύνη δεν αφορά μόνο το μοίρασμα των χρημάτων στους δικαιούχους, αλλά όπως αναφέρεται και στον «Καλλικράτη» και τη «λειτουργική αξιολόγηση των υφιστάμενων κοινωνικών προγραμμάτων - επιδόματα ΑΜΕΑ», δηλαδή το μελλοντικό πετσόκομμα τους. Σε αυτή την κατεύθυνση οι Δημοτικές αρχές του νομού μας, ιδιαίτερα του Δήμου Πύργου, μπήκαν μπροστάρηδες έτσι ώστε οι αναδιαρθρώσεις που προβλέπονται από τον «Καλλικράτη» να υλοποιηθούν ακόμα πιο γρήγορα.
Για αυτό το λόγο όλο το προηγούμενο διάστημα οι δημοτικές αρχές στο νομό μας που στηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ, την ΝΔ και την Δημοκρατική Αριστερά αφήνουν στο απυρόβλητο την πολιτική που εφαρμόζεται και πλήττει στο σύνολο της τις λαϊκές οικογένειες.
Το επόμενο διάστημα αν το λαϊκό κίνημα δεν ορθώσει τείχος αντίστασης και λαϊκής αντεπίθεσης θα έχουμε καινούργια θύελλα αντιλαϊκών μέτρων και με επίκεντρο την τοπική διοίκηση εκτός της κεντρική εξουσίας.
Άμεσα να δοθούν τα χρήματα της πρόνοιας στους δικαιούχους και να διεκδικήσουμε αύξηση των χρημάτων αυτών έτσι ώστε να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να μπει μπροστάρης σε αυτή την προσπάθεια και να μην επιτρέψει οι δικαιούχοι να μείνουν απροστάτευτοι στις επιταγές της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των εκλεκτών τους στην τοπική διοίκηση. 

ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ


Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

ΜΕΙΩΣΗ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η φετινή δραματική μείωση των μεταθέσεων των εκπαιδευτικών προαναγγέλλει την οριστική κατάργησή τους. Δεν αποτελεί αποσπασματική ρύθμιση αλλά εντάσσεται στην πολιτική αυτονομίας της «σχολικής μονάδας» και των γενικότερων αναδιαρθρώσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα: Κενά και τοποθετήσεις ανά συγκεκριμένο σχολείο. Σχολεία αποκεντρωμένα με διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα και διαφορετικό προσωπικό που θα το υλοποιεί κάθε χρονιά. Περιορισμός των προσλήψεων, αύξηση του ωραρίου εργασίας, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι κομμάτια του ίδιου «παζλ». Η μεσοπρόθεσμη υποκατάσταση των μεταθέσεων από αποσπάσεις, ασφαλώς και εδώ περιορισμένων, θα ενισχύσει το πελατειακό κλίμα και τη χειραγώγηση. Και βεβαίως η μαζική κατάργηση οργανικών θέσεων μέσω των καταργήσεων – συγχωνεύσεων – υποβαθμίσεων και του «Καλλικράτη» στην παιδεία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απολύσεις.
Η μείωση - κατάργηση των μεταθέσεων, η υποχρεωτική τριετία κ.ο.κ., καμία σχέση δεν έχουν με την κυβερνητική προπαγάνδα περί «στήριξης των σχολείων». Αποτελεί πρόκληση να εφευρίσκονται τέτοιου είδους επιχειρήματα σε συνθήκες γενικευμένης αντιλαϊκής – αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Είναι μία ανάλγητη απόφαση με μεγάλες συνέπειες τόσο για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία όσο και για τους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους. Στην κυριολεξία διαλύονται οικογένειες!
Η πραγματική στήριξη του δικαιώματος των παιδιών του λαού στη γνώση απαιτεί ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα για όλα τα σχολεία-βάσει των σύγχρονων επιστημονικών αναγκών αλλά και διαμόρφωση ανθρώπινων συνθηκών για να επιτελείται η εκπαιδευτική διαδικασία.
  • Είναι απαράδεκτο να κόβουν τις μεταθέσεις ακόμα και σε εργαζόμενους που έχουν συμπληρώσει σε νησιά τρία χρόνια εργασίας, οπότε, σύμφωνα και με τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις, δικαιούνται μετάθεση.
  • Είναι ντροπή να πλεονάζουν ειδικότητες σε έναν τόπο και να υπάρχει αντίστοιχο έλλειμμα σε άλλο και ο συνάδελφος να μην μπορεί να μετατεθεί.
  • Είναι βάρβαρο να αναγκάζονται νέα ζευγάρια να ζουν χωριστά και παιδιά να ζουν και να μεγαλώνουν χωρίς τους γονείς τους.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο δημόσιο κάλεσαν ΑΔΕΔΥ, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία άμεσα. Η ένοχη άμεση ή έμμεση απόρριψη από τις συμβιβασμένες ηγεσίες της πρότασης έχει εξήγηση. Συνδικαλιστικά στελέχη και αιρετοί των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ επιδίδονται σε αγώνα δρόμου για να εξηγήσουν το πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν «ρεαλιστικά» να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα. Συνολικά ΔΟΕ – ΟΛΜΕ αποπροσανατόλισαν τον κλάδο κάνοντας κορυφαίο θέμα το διάλογο-παρωδία για τη μοριοδότηση των μεταθέσεων όταν σαφέστατα διαμορφωνόταν το νέο πολιτικό σκηνικό της «αυτονομίας» και της «αποκέντρωσης» των σχολείων. Οι δυνάμεις του ΣΥΝ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ καλλιέργησαν κάθε είδους συγχύσεις και αυταπάτες που διευκόλυναν το πέρασμα του αποπροσανατολισμού. Η εξέλιξη αποτελεί συνέχεια των θέσεων των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ (νέο σχολείο, αποκέντρωση) για τις οποίες η Υπουργός Παιδείας τους εξέφρασε τις ευχαριστίες της.
Η πανελλαδική Γραμματεία των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καλεί τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους της Πρωτοβάθμιας να καταδικάσουν άμεσα και με όρους όξυνσης της ταξικής πάλης την εξέλιξη αυτή. Να εξηγήσουν στους εκπαιδευτικούς το πώς εντάσσεται το μέτρο στη γενικότερη αντιεκπαιδευτική πολιτική και να βοηθήσουν να γίνει λαϊκή υπόθεση η δράση για την ανατροπή του.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου Παιδικοί Σταθμοί

Χαιρετίζουμε όλους εσάς, τους εκατοντάδες εργατουπάλληλους, νέους, γυναίκες, αυτοαπασχολούμενους φτωχομεσαίους αγρότες της Ηλείας που διαδηλώσαμε μαζί στις απεργιακές συγκεντρώσεις της 1Η ΜΑΗ και της 11η Μάη. Όλους εσάς που μέσα στην καρδιά σας χτυπάει η αγωνία αλλά και η διάθεση για να ξεριζωθούν οι πολιτικές που μας στερούν το δικαίωμα στην ζωή. Όλοι εμείς ματώνουμε από τη σκληράδα και την βαρβαρότητα των αντιλαϊκών μέτρων που καθημερινά γεννάει ο καπιταλισμός. Οργανώνουμε τον αγώνα μας και την πάλη μας ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική, ενάντια στους εκφραστές της και πανελλαδικά (κυβέρνηση και αντιπολίτευσή), αλλά και τοπικά -ενάντια στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες σωματείων και εργατικών κέντρων.
Αυτό έχει θορυβήσει όλους αυτούς που έχουν «πάρει εργολαβικά» την προσπάθεια να δημιουργήσουν απογοήτευση σε όλους αυτούς που το τελευταίο καιρό βγήκαν στο δρόμο, συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, διαδήλωσαν, βροντοφώναξαν την αντίθεση τους στην κυβερνητική πολιτική. Είναι αυτοί που έμειναν στο Εργατικό Κέντρο με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και όσους από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ απέργησαν στης 11 Μάη να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία του Εργατικού Κινήματος και να την παρομοιάζουν με νυχτερινό μαγαζί στο οποίο εκεί μάλλον διοχετεύουν την επανάσταση τους.
Κύριε Πέππα το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Μόνο ως ασέβεια στα εκατομμύρια νεκρούς που έχει η εργατική τάξη στην χώρα μας και σε κάθε άκρη του πλανήτη μπορούμε να εκλάβουμε το σχόλιο σας. Σαν ιεροσυλία προς ποιητές και μουσικοσυνθέτες σαν τον Ρίτσο, τον Βάρναλη, τον Λοΐζο, τον Θεοδωράκη κ.α. οι οποίοι συστρατεύθηκαν στο πλάι της εργατικής τάξης. Σαν γνήσιος συνδικαλιστής του ΠΑΣΟΚ άξιος ο μισθός σας για τις υπηρεσίες σας όλα αυτά τα χρόνια στην αστική τάξη. Όπως άξιος ο μισθός και των σημερινών εκλεγμένων στην διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πύργου.
Το επόμενο διάστημα ακόμα πιο δυναμικά να ορθώσουμε τείχος ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κεντρικής εξουσίας, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την στήριξη της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και όλων των παρατρεχάμενων. Την σκυτάλη θέλει να πάρει τώρα η τοπική διοίκηση με νέα σειρά αντιλαϊκών μέτρων. Να τα αποτρέψουμε με τις κινητοποιήσεις μας σε όποιο δημοτικό συμβούλιο στο νομό μας προσπαθεί να επιβάλει καινούργια χαράτσια στους εργαζόμενους.
Πρώτο ραντεβού την Πέμπτη 19 Μάη στις 7:00 μ.μ. στο Δημαρχείο Πύργου όπου θα κουβεντιαστεί η επιβολή τροφείων στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Πύργου.
Να διεκδικήσουμε:
  • Αποκλειστικά κρατικούς, δημόσιους, δωρεάν, σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς, που να καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες τις περιοχής μας και όχι να λειτουργούν με προσωπικό μειωμένο σε σχέση με τις ανάγκες του 1996 κατά 25% και από αυτό το 60% να είναι με οχτάμηνες συμβάσεις.
  • Πλήρη κάλυψη των λειτουργικών εξόδων των παιδικών σταθμών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
  • Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς με πλήρη μισθοδοσία, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • 30ωρο και 5ήμερο για τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς, ως προϋπόθεση για να εξασφαλίζεται η αναγκαία ψυχική και φυσική αντοχή, που απαιτεί η αγωγή και η φροντίδα των παιδιών.
ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 19 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 7:00μ.μ. ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ.
ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΜΑΗ 3ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (11:00-14:00)

Συνάδελφε, συναδέλφισσα

Η επίθεση που δέχεσαι δυναμώνει! Νέα καταιγίδα αντεργατικών μέτρων είναι στα σκαριά.
Η αύξηση του ωραρίου εργασίας στο δημόσιο από 37,5 σε 40 ώρες και για επιπλέον 10 ώρες στους εργαζόμενους των Παιδικών Σταθμών πρέπει να σημάνει συναγερμό.
Στην εκπαίδευση, στο όνομα της «κατάργησης των εργασιακών ανισοτήτων», η κυβέρνηση σχεδιάζει την εξίσωση του εβδομαδιαίου ωραρίου των καθηγητών με αυτό των δασκάλων, δηλαδή 25 ώρες εργασίας. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δηλώνει πως βρίσκεται στην τελική φάση για το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο, η κατάσταση στον ΟΠΑΔ παραμένει εκρηκτική, ενώ ετοιμάζεται η εξ’ ολοκλήρου κατάργηση του εφάπαξ και το πετσόκομμα κατά 20% των επικουρικών συντάξεων.
Οι μεταθέσεις του 2011 κόπηκαν, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί στερήθηκαν το αυτονόητο δικαίωμά τους να βρίσκονται κοντά στον τόπο κατοικίας τους, κοντά στις οικογένειες τους.
Μπροστά σε αυτή την επίθεση, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (Αυτόνομη Παρέμβαση), αποφάσισαν τρίωρη στάση εργασίας !!! Αυτή είναι όλη κι όλη η αντίδρασή τους στην αύξηση του ωραρίου εργασίας στο δημόσιο, στο απάνθρωπο ξεζούμισμα των εργαζομένων. Η ίδια πλειοψηφία, μαζί και οι «Παρεμβάσεις», απέρριψαν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για 24ωρη απεργία την ημέρα που θα συζητιέται και θα ψηφίζεται το νομοσχέδιο στη Βουλή. Απέρριψαν επίσης, την πρόταση του ΠΑΜΕ για κατάργηση στην πράξη (μέσα από συλλογικές αποφάσεις Ομοσπονδιών και Σωματείων) της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης που προωθεί η κυβέρνηση, δηλαδή να δουλεύουν οι εργαζόμενοι το προηγούμενο ωράριο που είχαν.
Σαν να μην έφτανε αυτό, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβούλιου στις 13 Μάη καταπάτησε πραξικοπηματικά προηγούμενη απόφαση του Γενικού Συμβουλίου και μετέτρεψε την στάση εργασίας από Πανελλαδική σε Παναττική!!!
Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει στο ακέραιο την εκτίμηση του ΠΑΜΕ και χιλιάδων εργαζομένων ότι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι μέρος του προβλήματος. Βάζουν κυριολεκτικά πλάτη, δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση. Αντί να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση του αγώνα, «να ξεσηκώσουν και τις πέτρες», υπονομεύουν την πάλη των εργαζομένων, καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την αναποτελεσματικότητα του αγώνα!
Η απομόνωσή τους από τους εργαζόμενους αποτελεί όρο για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, για την περιφρούρηση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής.
Καλούμε σε συμμετοχή στη στάση εργασίας και στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ 12:00 στην Ομόνοια. Η συσπείρωση με το ΠΑΜΕ είναι μονόδρομος.

Αθήνα, 16/5/2011

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Να σταματήσει το «χαράτσωμα» των αγροτών με την καταβολή «της ειδικής υπέρ ΕΛΓΑ ασφαλιστικής εισφοράς»

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Θέμα: Να σταματήσει το «χαράτσωμα» των αγροτών με την καταβολή «της ειδικής υπέρ ΕΛΓΑ ασφαλιστικής εισφοράς»

Οργή και αγανάκτηση υπάρχει μεταξύ των αγροτών για το υπέρογκο και εξοντωτικό «χαράτσι», που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση ως ασφαλιστική εισφορά, αλλά και για τον εκβιαστικό και παράνομο τρόπο προκαταβολικής είσπραξης του.
Ο νέος νόμος 3877/2010(ΦΕΚ Α΄ 160), όσο και οι διατάξεις της ΚΥΑ 309891/21.12.2010 (ΦΕΚ Β΄1966) και της συμπληρωματικής απόφασης 132528/24-1-2011 (ΦΕΚ Β΄ 44 ), δεν περιλαμβάνουν για την μη υποβολή της Ενιαίας Δήλωσης Καλλιέργειας/Εκτροφής του ΕΛΓΑ, πουθενά ως κυρώσεις την αφαίρεση της δυνατότητας για υποβολή της Ενιαίας Αίτησης για το καθεστώς της Ενιαίας Ενίσχυσης.
Ωστόσο αυθαίρετα και εκβιαστικά, μαζί με τις αιτήσεις για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων της Ενιαίας Ενίσχυσης, καθώς και για τη σύνταξη του Μητρώου Αγροτών, οι αγρότες υποχρεούνται να υπογράψουν χρέωση λογαριασμού-εξουσιοδότηση προς τον ΕΛΓΑ, προκειμένου να εισπράξει από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους τις ασφαλιστικές εισφορές . Μάλιστα, εκβιάζονται να το κάνουν, καθώς, στα σχετικά χαρτιά που τους στέλνονται, αναφέρεται πως «σε περίπτωση μη καταβολής της ειδικής υπέρ ΕΛΓΑ ασφαλιστικής εισφοράς», τότε «το οφειλόμενο ποσό αποστέλλεται για βεβαίωση και είσπραξη στη ΔΟΥ και εισπράττεται σύμφωνα με τις διατάξεις περί είσπραξης δημοσίων εσόδων»!
Στις αρνήσεις αρκετών αγροτών να υπογράψουν τη χρέωση λογαριασμού-εξουσιοδότηση προς τον ΕΛΓΑ, εντείνεται ο εκβιασμός και η απειλή από τις ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών, ότι αν δεν υπογράψουν οι αγρότες, τότε δεν γίνεται δεκτή η υποβολή της Ενιαίας Αίτησης για το καθεστώς της Ενιαίας Ενίσχυσης. Αυτό είναι αυθαίρετο και παράνομο και θα έχει ως συνέπεια την μη καταβολή στους δικαιούχους παραγωγούς των ενισχύσεων που δικαιούνται.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο Υπουργός τι μέτρα θα πάρει:
  • Ώστε να παρθούν αμέσως από τις ενώσεις οι αιτήσεις των παραγωγών για την ένταξη τους στο καθεστώς των ενισχύσεων, ανεξάρτητα από το αν αυτοί συνυποβάλλουν ή όχι και την δήλωση του ΕΛΓΑ.
  • Να μην ισχύσει ο νόμος-έκτρωμα που χαρατσώνει τους αγρότες χωρίς να τους εξασφαλίζει την πλήρη αποζημίωση σε περίπτωση καταστροφής, αν ο προϋπολογισμός του ΕΛΓΑ δεν είναι ισοσκελισμένος.
  • Για φέτος να ισχύσει μεταβατικό στάδιο, που το ύψος της ασφαλιστικής εισφοράς να ανέρχεται στα περσινά επίπεδα.
  • Για ΕΛΓΑ κρατικό φορέα, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, που θα αποζημιώνει στο 100% τις ζημιές από όλους τους φυσικούς κινδύνους και νόσους.
Οι βουλευτές
Διαμάντω Μανωλάκου
Νίκος Καραθανασόπουλος
Νίκος Μωραΐτης
Αποστόλης Νάνος
Σταύρος Σκοπελίτης
Αντώνης Σκυλλάκος
Άγγελος Τζέκης