Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Καλλικράτης, αλήθειες και ψέμματα, μέρος έκτο

 Η κυβέρνηση λέει ότι ο «Καλλικράτης» είναι μια μεταρρύθμιση που αποτελεί δημιουργική απάντηση στην κρίση. Τι σημαίνει αυτό;

Η μεταρρύθμιση στοχεύει στην προσαρμογή του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Επιδιώκει να ισχυροποιήσει και να προσαρμόσει τους τοπικούς, κυρίως τους περιφερειακούς, κρίκους του ενιαίου μηχανισμού, τα όργανα μεγάλων αστικών κέντρων, ώστε να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα, για λογαριασμό του κεφαλαίου, κεντρικές λειτουργίες.
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι με τον «Καλλικράτη» θέλουν να περάσουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά σε έκταση και βάθος τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και γι' αυτό χρησιμοποιούν την κρίση. Επίσης, οι αναδιαρθρώσεις βοηθούν για ταχύτερο και με λιγότερες απώλειες για το κεφάλαιο πέρασμα στο στάδιο της ανάκαμψης.
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν προχωρήσει εδώ και χρόνια στη μεταφορά αρμοδιοτήτων στις τοπικές διοικήσεις. Αυτή όχι μόνο δεν έλυσε αλλά όξυνε τα προβλήματα των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Δανίας που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως μοντέλο, για να στηρίξει την προτεινόμενη μεταρρύθμιση που εφάρμοσε αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις πριν από την κρίση.
Η Δανία χωρίστηκε σε 5 μεγάλες περιφέρειες, καταργήθηκαν οι νομαρχίες και μειώθηκε ο αριθμός των δήμων από 271 σε 98. Αυτό είχε σαν συνέπεια μαζικές απολύσεις δημοτικών υπαλλήλων και ανάθεση εργασιών σε ιδιώτες. Σύμφωνα με γκάλοπ, το 80% των πολιτών είναι δυσαρεστημένοι, αφού υπάρχει χειροτέρευση της παροχής υπηρεσιών. Οι ουρές στα νοσοκομεία είναι αμέτρητες, η αναμονή για εξετάσεις φτάνει από 6 - 8 μήνες. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Πολλοί σταθμοί πρώτων βοηθειών έκλεισαν. Έχουν κλείσει πάνω από 150 σχολεία μέσα στα τελευταία 4 χρόνια. Το δίκτυο συγκοινωνίας έχει χειροτερεύσει. Έχουν περιοριστεί τα δρομολόγια και η τιμή των εισιτηρίων έχει αυξηθεί κατακόρυφα και κυμαίνεται από 1,5 έως 10 ευρώ. Δεν υπάρχει δημοτική συγκοινωνία.
Ο «Καλλικράτης» θα βοηθήσει να βγει αλώβητο από την οικονομική κρίση το μεγάλο κεφάλαιο. Και, ταυτόχρονα, θα φέρει νέα δεινά για τους εργαζόμενους. Με τη δημιουργία ισχυρών και μεγάλων σε μέγεθος και πληθυσμό μηχανισμών του κράτους, θα δημιουργηθούν μεγαλύτερες δυνατότητες στο κεφάλαιο και ευνοϊκότερο πλαίσιο δράσης του. Αυξάνεται η επιχειρησιακή ικανότητα της τοπικής και κυρίως περιφερειακής διοίκησης για συνεργασίες με μονοπωλιακούς ομίλους που θα αναλαμβάνουν δημόσια έργα υποδομής και τομείς όπως η ενέργεια (ΑΠΕ, πράσινη ανάπτυξη) οι μεταφορές, η συλλογή - μεταφορά και μεταφόρτωση απορριμμάτων κ.λπ.». Διασφαλίζεται η αμεσότερη παρέμβαση σε τομείς και κλάδους της οικονομίας, με βάση τις κεντρικές κατευθύνσεις π.χ. αλλαγή χρήσης γης και για αγροτικές καλλιέργειες, ανάπτυξη εναλλακτικού τουρισμού (αγροτουρισμού, ιαματικού ιατρικού, θρησκευτικού συνεδριακού κ.λπ.) και συναφείς προς αυτόν μεταποιητικές μονάδες, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας κ.λπ.
Ταυτόχρονα, θα υποβαθμιστεί η παροχή υπηρεσιών σε κρίσιμους τομείς, όπως Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, θα προχωρήσει η εμπορευματοποίησή τους και θα αυξηθεί η ανταποδοτικότητα. Δηλαδή, αν έχουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να πληρώσουν, τότε θα μπορούν να έχουν την υγεία τους και να μορφώνονται τα παιδιά τους.