Εργαζόμενες - Εργαζόμενοι, Νέοι και νέες
Άνεργοι και συνταξιούχοι-αυτοαπασχολούμενοι. Mικροί έμποροι και βιοτέχνες.
Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους στα τρόφιμα και τα ποτά, στον τύπο και το χαρτί αλλά και στους άλλους κλάδους που είχαν απεργία χθες για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης αλλά και ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία.
Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία της χώρας που συγκρούονται με την απαράδεχτη κατάσταση που υπάρχει στην δημόσια υγεία.
Τους εργαζόμενους στο ταχυδρομικό ταμιευτήριο στις πρώην ΔΕΚΟ στα λιμάνια στα καράβια παντού όπου αναπτύσσονται αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στις απολύσεις.
Οι αγώνες αυτοί πρέπει να συντονιστούν. Το μέτωπο τους να γίνει ακόμα ποιο καθαρό απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης της ευρωπαϊκής ένωσης, στα μονοπώλια στους μεγαλοεργοδότες.
Γιατί εκεί θα κριθεί σε τελευταία ανάλυση η σύγκρουση. Στους τόπους δουλείας ενάντια στους βιομηχάνους, στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες ,τους μεγαλέμπορους.
Εργαζόμενες –Εργαζόμενοι, Νέοι και νέες
Ας θυμηθούμε τα μεγάλα ψέματα, ότι μετά το μνημόνιο, που δήθεν ήταν αναγκαίο για να σωθεί η πατρίδα για να σωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, δεν θα παίρνονταν άλλα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Δε θα μειώνονταν οι μισθοί και οι συντάξεις, δε θα έμπαιναν νέοι φόροι ,δεν θα ακρίβαιναν άλλο τα προϊόντα .
Ας θυμηθούμε πως μας χαρακτήριζαν και πως μας αποκαλούσαν. Από ανεύθυνους έως και εθνικούς μειοδότες όλους εμάς που ισχυριζόμασταν ότι τα μέτρα του μνημονίου θα έφερναν νέα, ακόμα πιο βάρβαρα και πως το αντιλαϊκό βαρέλι δεν έχει πάτο.
Για αυτό τους απαντήσαμε και τους απαντάμε .ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΌΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα αντεργατική καταιγίδα. Σε νέα μέτρα, που θα μετατρέψουν την λαϊκή επιβίωση σε μια συνεχή κόλαση, σε έναν ατελείωτο Γολγοθά.
Την ίδια ώρα παίρνονται παράλληλα μέτρα, που είναι παράδεισος για το κεφάλαιο.
Νέα φοροσφαγή των λαϊκών στρωμάτων με αύξηση του Φ.Π.Α. Νέα αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας, στα ασφάλιστρα, στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης όπως αυτός του πετρελαίου που θα επιβαρύνει κάθε λαϊκό νοικοκυριό με πάνω από 800 ευρώ τον χρόνο.
Και αυτά, παράλληλα και σε συνδυασμό με την μείωση του συντελεστή φορολόγησης των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών από το 24% στο 20% με ορίζοντα το 15%.
Το αίμα που ρουφάνε από τη κάθε λαϊκή οικογένεια, το παρέχουν αδίστακτα και απλόχερα στα καπιταλιστικά παράσιτα για να διατηρήσουν και να αυξήσουν την κερδοφορία τους.
Μισθοί, συντάξεις-εφάπαξ όπως και επιδόματα ανεργίας, ΕΚΑΣ, τα επιδόματα των ΑΜΕΑ, της εργατικής κατοικίας, καρατομούνται.
Προσπαθούν να μειώσουν, να πετσοκόψουν τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων για να κατεβάσουν και τους μισθούς των δημόσιων και τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα σε επίπεδα πείνας και εξαθλίωσης σε επίπεδα κίνας και Ινδίας.
Και νομίζουμε ότι σήμερα δημόσιοι υπάλληλοι που δυσπιστούσαν, που μας κατηγορούσαν ως κινδυνολόγους όταν τους λέγαμε ότι θα μειωθούν οι μισθοί τους, ότι θα αρθεί η μονιμότητα τους, πρέπει να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα από τις εξελίξεις. Αν μας είχαν πιστέψει δεν θα είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος στην οργάνωση της αντίστασης.
Όλος ο δημόσιος πλούτος, οι πρώην ΔΕΚΟ και όχι μόνο –αίμα και ιδρώτας δικός μας και των πατεράδων μας- δίνεται προίκα στους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές.
Νέες τεράστιες ανατιμήσεις όπως και νέες χιλιάδες απολύσεις θα είναι το επακόλουθο και του νέου αυτού αντιλαϊκού εγκλήματος.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Ένα δρόμο, μια επιλογή έχουμε. Να γινόμαστε κάθε ημέρα σε κάθε τόπο δουλειάς μικρό η μεγάλο σε κάθε γειτονιά όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο αποφασισμένοι να καθυστερήσουμε, να παρεμποδίσουμε ,να ματαιώσουμε τις αντεργατικές καταιγίδες και τις τωρινές και τις αυριανές που ετοιμάζουν.
Στην δική τους αντιδραστική πολιτική και κοινωνική συμμαχία που έχουν και επιδιώκουν να ενισχύσουν, να στεριώσουμε να θεριέψουμε την δική μας.
Το δικό μας λαϊκό μέτωπο. Την κοινή δράση των εργαζόμενων με τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρομεσαίους, τους φτωχούς αγρότες τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.
Καμιά συναίνεση καμιά υποταγή.
Όσο από τους τόπους δουλειάς, τα εργοστάσια ,τα λιμάνια, τις πρώην ΔΕΚΟ, τα νοσοκομεία, θα γεννιούνται και θα ξεκινούν αγώνες τόσο θα γεμίζουν γεμίζουν οι πλατείες και οι δρόμοι .
Με όλες τις μορφές από τις ποιο απλές έως τις ποίο οξυμένες .Άλλωστε η σύγκρουση με τα μονοπώλια και τους μηχανισμούς τους, με το αστικό κράτος δεν θα είναι υγιεινός περίπατος.
Όσο θα δυναμώνει το κίνημα στον τόπο δουλειάς και θα μαζικοποιείτε τόσο οι μορφές θα γίνονται ποιο πλούσιες και ποίο οξυμένες.
Έχουμε συνείδηση ότι δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος πού είναι ο δικός μας μονόδρομος. Πολλές και μεγάλες είναι οι δυσκολίες. Απέναντι μας έχουμε έναν αντίπαλο πολιτικά και ταξικά έμπειρο και στο να τρομοκρατεί και στο να αποπροσανατολίζει και να χειραγωγεί τον λαό. Για αυτό όλο και ποιο δυνατά όλο και ποιο πολλοί πρέπει να βροντοφωνάζουν .
Τέρμα ποια οι αυταπάτες η με το κεφάλαιο η με τους εργάτες.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Ζούμε αυτές τις ημέρες το εξής φαινομενικά οξύμωρο και αντιφατικό. Παρακολουθούμε όλους αυτούς που προσπαθούν να καθυποτάξουν τους εργαζόμενους να ζητάνε από τον κόσμο να γεμίσει τις πλατείες. Θέλει το συγκρότημα Αλαφούζου που είναι στην πρωτοπορία της κατασυκοφάντησης των αγώνων, θέλει το συγκρότημα του Μπόμπολα του Λαμπράκη του Τεγόπουλου και όλων των άλλων μεγαλοεργολάβων της ενημέρωσης να γεμίζουν οι πλατείες με διαδηλωτές; Ναι φίλες και φίλοι θέλουν .
Αρκεί οι χιλιάδες νέοι που γεμίζουν τις πλατείες να συμβιβάζονται στα πανεπιστήμια με τους διαλυμένους φοιτητικούς συλλόγους και να απέχουν από την οικοδόμηση ενός μαχητικού αγωνιστικού φοιτητικού κινήματος στο πλάι του εργατικού κινήματος που παλεύει το μέτωπο αγώνα σπουδαστών.
Αρκεί οι χιλιάδες που θα γεμίζουν τις πλατείες να είναι μακριά από τα συνδικάτα και εχθρικοί προς αυτά. Να είναι ανοργάνωτοι στους τόπους δουλειάς απέναντι στους καπιταλιστές και το αστικό κράτος. Να είναι μονάδες ξεκομμένες εκεί που κρίνεται τι μισθός θα δίνεται, πόσες και ποιες ώρες θα δουλεύει και αν θα δουλεύει κάποιος και σε ποιες συνθήκες θα δουλεύει.
Αρκεί αυτοί που διαδηλώνουν την μια μέρα στην πλατεία την άλλη ημέρα να αδιαφορούν για την απεργία που γίνεται στον κλάδο τους η σε κάποιους κλάδους για να υπογράφει ΣΣΕ και να δοθούν αυξήσεις, ενάντια στις απολύσεις, στην εργοδοτική τρομοκρατία.
Αρκεί να γυρίζουν την πλάτη στην κινητοποίηση που γίνεται για να μην μπουν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, να μην ιδιωτικοποιηθεί το νερό, να μην ανήκουν οι δρόμοι και οι παραλίες στους μεγαλοεργολάβους.
Αρκεί αυτοί που διαδηλώνουν στους δρόμους να μην έχουν πρόταση προοπτικής και εξουσίας αλλά να είναι απλά ένα κίνημα έκφρασης της δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας.
Κατανοούμε την πλειοψηφία (και λέμε την πλειοψηφία γιατί δεν ήταν όλοι αυθόρμητοι και ακαθοδήγητοι) όσων διαδήλωσαν τις προηγούμενες ημέρες και θα διαδηλώσουν και τις επόμενες σε διάφορες πόλεις της χώρας και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες
Καλούμε όλους αυτούς που θέλουν να καταγγείλουν και να καταδικάσουν την αντιλαϊκή πολιτική –που θέλουν να εκφράσουν και να εκδηλώσουν τον θυμό και την αγανάχτηση τους να το κάνουν έξω και πέρα από τα καλούπια της δήθεν ακομμάτιστης και ακηδεμόνευτης διαδήλωσης.
Έξω από τα καλούπια της ανώδυνης και αδιέξοδης εκτόνωσης που έχει την στήριξη και την προβολή των βαρόνων των μέσων μαζικής αποχαύνωσης και ποδηγέτησης. Η πείρα και του ελληνικού και του διεθνούς κινήματος λέει ότι η αστική τάξη χειροκροτά και στηρίζει κάθε λαϊκή διαδήλωση που κρατά ξένη από την δική της σημαία.
Είναι θετικό το ότι βγαίνουν στους δρόμους ,(πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά). Τους καλούμε να κάνουν ακόμα ποίο αποφασιστικό ποιο μεγάλο και ουσιαστικό το βήμα τους.
Τους απλώνουμε το χέρι και τους καλούμε να δώσουν μαζί με το μέτωπο αγώνα σπουδαστών τον αγώνα για ζωντανούς αγωνιστικούς φοιτητικούς συλλόγους στο πλευρό του εργατικού κινήματος.
Τους καλούμε μαζί με το ΠΑΜΕ να δυναμώσουν τα συνδικάτα να τα κάνουν κάστρα αντίστασης σε κάθε τόπο δουλειάς απέναντι στους εργοδότες .
Να αλλάξουν μαζί με το ΠΑΜΕ τους συσχετισμούς σε βάρος της εργατικής αριστοκρατίας και των συμβιβασμένων στα συνδικάτα .
Μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ και την ΠΑΣΥ να αλλάξουν τους συσχετισμούς στα κινήματα των ΕΒΕ και των αγροτών.
Τότε θα διαπιστώσουν ότι και ποιο πολλοί να είναι στους δρόμους το Αλαφουζέικο και τα άλλα κέντρα προπαγάνδας του συστήματος θα τους αγνοούν θα τους συκοφαντούν .
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Προτείναμε την ημέρα συζήτησης του νέου αντιλαϊκού εφιάλτη να έχει πανεργατική πανελλαδική απεργία ενάντια στο νέο βάρβαρο αντιλαϊκό πακέτο της κυβέρνησης της τρόικας και του κεφαλαίου.
Η πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ πέρα βρέχει. Θέλει να κάνει απεργία κατόπιν εορτής. Το ίδιο και η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Πύργου που μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ κάνει σύγκληση του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά την Δευτέρα που πολύ πιθανόν να είναι μετά τις εξαγγελίες. Βλέπουν καλές κυβερνητικές προθέσεις αλλά λαθεμένες επιλογές και μειωμένη αντίσταση στην τρόικα. Είναι υπέρ των μέτρων αντιμετώπισης του δημοσιονομικού προβλήματος όπως λένε και του χρέους αλλά με πιο δικαία μέτρα. Είναι εναντία στο μνημόνιο γιατί άκουσον άκουσον είναι αναποτελεσματικό. Μα στόχος του μνημονίου ήταν να αφαιρέσει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και αυτό το κατάφερε.
Ζητάνε μετρά αναπτυξιακού χαραχτήρα. Αυτό ακριβώς λέει και ο Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ, να μην καταπιέζεται, να μην εμποδίζεται η επιχειρηματικότητα.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Ο αγώνας πρέπει να είναι διαρκής και να αγκαλιάζει όλους τους κλάδους.
Για αυτό από το βήμα της σημερινής μας συγκέντρωσης
Καλούμε τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα της εργατικής τάξης –τους φοιτητές και σπουδαστές-τους αυτοαπασχολούμενους τους μικρούς και μεσαίους έμπορους και βιοτέχνες τους φτωχούς αγρότες σε ετοιμότητα ώστε η συζήτηση στην βουλή του νέου αντιλαϊκού εφιάλτη να αποτελέσει αφορμή γενικού ξεσηκωμού. Να απαντηθεί με γενική πανελλαδική απεργία, με κλείσιμο καταστημάτων και σχολειών. Να νεκρώσουμε παντού απ´ άκρη σε άκρη στην Ελλάδα όλους τους τόπους δουλειάς. Τις υπηρεσίες .
Να γεμίσουμε τις πλατείες και τους δρόμους με αποφασισμένους να ματαιώσουν την αντιλαϊκή βαρβαρότητα αποφασισμένους να κλιμακώσουν τους αγώνες τους ώστε να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο προοπτικής και ελπίδας.
Σύνθημα μας
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ -ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
