Ένα πλέγμα από νομοθετικές διατάξεις και μέτρα (ν.3848/2010, νέο σχολείο, νέα διοικητική δομή εκπαίδευσης, ρόλος διευθυντή και συλλόγου διδασκόντων, ενιαίο μισθολόγιο, σύνδεση αμοιβής –ποινής με την παραγωγικότητα, Καλλικράτης κ.ο.κ.) αναφέρονται στο νέο ρόλο του διευθυντή με έμμεσο και άμεσο τρόπο.
Όλα συνηγορούν στο δεδομένο ότι ο ρόλος των διευθυντών των σχολείων τροποποιείται.
Αναβαθμίζεται η ευθύνη τους στο πέρασμα της κυβερνητικής πολικής και των κατευθύνσεων της ΕΕ. Ο διευθυντής μετατρέπεται σε manager, αξιολογητή. Είναι φανερό ότι και με την ανασύνθεση των ΠΥΣΔΕ / ΠΥΣΠΕ και με τις «μελέτες περίπτωσης» που δόθηκαν στη δημοσιότητα (συνέντευξη) το Υπουργείο Παιδείας θέτει ως προϋπόθεση για την επιλογή την υιοθέτηση της κυρίαρχης πολιτικής και μετατρέπει τη διαδικασία σε μια υποκειμενική και κυρίως χειραγωγούμενη παρωδία. Η προκλητικότητα των μελετών περίπτωσης θέτει και θέμα αξιοπρέπειας τόσο για τα μέλη που καλούνται να επιλέξουν όσο και για τους συναδέλφους που θα προσέλθουν για κρίση.
Τα ζητήματα αυτά και οι θέσεις του ΠΑΜΕ εκφράστηκαν δημόσια και στα συνέδρια ΟΛΜΕ–ΔΟΕ.
Η υπόθεση της αποτροπής της αντιδραστικής εξέλιξης αφορά και τη στάση των αιρετών στη διαδικασία των συνεντεύξεων, διαδικασία η οποία δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί.
Επικαιροποιείται η θέση, θέση απειθαρχίας, την οποία έχουμε διατυπώσει και επαναλαμβάνουμε ενόψει των κρίσεων:
Βάζουμε παύλα στη συνέντευξη. Παραβρισκόμαστε στη διαδικασία από τη σκοπιά της καλύτερης αποκάλυψης– ελέγχου– καταγγελίας. Όμως δε βάζουμε βαθμό (ούτε άριστα σε όλους). Η στάση μας υπογραμμίζει το 100% αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια. Με επισήμανση ότι τα σημερινά μετρήσιμα, σε πολλές περιπτώσεις (με εξαίρεση το χρόνο υπηρεσίας ή ορισμένα άλλα που έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα), δεν είναι αντικειμενικά αλλά ευθυγραμμίζονται με τη γενικότερη κυρίαρχη πολιτική. Βάζουμε το ελάχιστο (μηδέν ή μονάδα) για διευθυντές με αντισυνδικαλιστική στάση που έχει καταγγελθεί από τις μαζικές διαδικασίες.
Από εκεί και πέρα είναι υπόθεση του κινήματος η ακύρωση των αντιδραστικών εξελίξεων και προφανώς αυτό δεν θα κριθεί μέσα στους τέσσερις τοίχους του ΠΥΣΔΕ. Το ΠΑΜΕ σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται καθαρά, χωρίς υπονοούμενα και διφορούμενες επιλογές.
Αθήνα 29 Ιουνίου 2011
