Οδοστρωτήρας στην Πρόνοια
Ένα ακόμα συντριπτικό χτύπημα των δομών Πρόνοιας με τις συγχωνεύσεις - που έρχονται να προστεθούν σε παλιότερες - και την παράδοσή τους στη γενικευμένη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, που θα οδηγήσουν σε καινούρια αιμορραγία των Ταμείων και των οικογενειών των αναπήρων, οδηγεί το σχέδιο νόμου που παρουσίασε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο ο υπουργός Υγείας. Συγκεκριμένα, συγχωνεύονται ή καταργούνται 46 απ' τις 94 δομές πρόνοιας, ανάμεσα σε αυτές και το ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ Ηλείας και το Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Πύργου «Άγιος Χαράλαμπος», τα οποία συγχωνεύονται στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών.
Ειδικότερα για τα Κέντρα Υποστήριξης και Κατάρτισης των ΑμΕΑ (ΚΕΚΥΚΑμΕΑ) σχεδιάζεται και η «μιας μέρας νοσηλεία». Δηλαδή, να χορηγούνται υπηρεσίες σε άτομα με αναπηρίες που θα πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Στην πράξη, βέβαια, εκείνο που την ενδιαφέρει είναι οι «εισροές χρημάτων», μέσω της σύνδεσης με τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Δηλαδή, να αποκτήσουν έσοδα τα νοσοκομεία εκείνα στα οποία θα υπαχθούν οι μονάδες αυτές. Έτσι δεν αποκλείεται μέρος αυτών των μονάδων να εκχωρηθούν και στις ασφαλιστικές εταιρείες, με βάση το γενικότερο σχέδιο της κυβέρνησης για την εκχώρηση 550 κλινών μετά τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων. Μέσω της σύνδεσης με τον ΕΟΠΥΥ θα αποκτήσουν έσοδα όλα τα ιδρύματα Πρόνοιας με βάση το κρατικό τιμολόγιο που ισχύει σήμερα και για τον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά σκιαγραφούν μια συνειδητή πολιτική απαξίωσης της ίδιας της Πρόνοιας, η οποία στόχο έχει τη σταδιακή μετατροπή του χαρακτήρα της, στη λογική του «κόστους - οφέλους», κάτι που ήδη συντελείται όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σήμερα και με όχημα την καπιταλιστική κρίση και την επίκληση του δημόσιου χρέους, η κυβέρνηση, μαζί με την τρόικα και την πλουτοκρατία, προωθούν την ακόμη μεγαλύτερη διείσδυση του ιδιωτικού τομέα, αλλά και τη μετατροπή του όποιου δημόσιου τομέα έχει απομείνει, σε «ανταποδοτικό».
Οι παραπάνω εξελίξεις, ωστόσο, είναι επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα που σχετίζονται άμεσα με την εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος. Το κεφάλαιο, σήμερα, έχει ανάγκη να επεκταθεί σε τομείς που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχε «αφήσει» στη διάθεση του κράτους. Και ένας από αυτούς τους τομείς, είναι η Πρόνοια.
Σήμερα, και ενώ η έμμεση ιδιωτικοποίηση των δομών Πρόνοιας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, γίνεται φανερό πως τα θέματα αυτά αφορούν το σύνολο του λαού. Δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους σε αυτά ή όσους εντάσσονται σε αυτές τις δομές και τις οικογένειές τους. Αν και είναι οι πρώτοι που έρχονται αντιμέτωποι με τις διαχρονικές πολιτικές των κυβερνήσεων, της τρόικας και της πλουτοκρατίας στο συγκεκριμένο τομέα, ωστόσο, γίνεται καθημερινά φανερό πως αν δε γίνει υπόθεση όλου του λαού η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών πρόνοιας, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού, τότε η ανελέητη επίθεση δε θα σταματήσει.
ΠΥΡΓΟΣ 01/09/2011