Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΜΑΗ 7:30 μ.μ. ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΡΟΠΑΝΑΓΙΩΤΗ
μέλος του Γ.Π. Πελοποννήσου του ΚΚΕ

Στην περιοχή μας (Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Βόρειος Αφρική, Καύκασος) εκτυλίσσονται σοβαρές, επικίνδυνες εξελίξεις, που χαρακτηρίζονται από την ένταση των αντιθέσεων ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων, σε μια περιοχή που διαθέτει ενεργειακό πλούτο κι αποτελεί «πέρασμα» των πρώτων υλών από την Κεντρική Ασία, την Κασπία, τη Μέση Ανατολή, τόσο προς τη Δύση, όσο και προς τις γοργά ανερχόμενες δυνάμεις της Ασίας (Κίνα, Ινδία κ.ά.).
Ισχυρότατα μονοπώλια, ιμπεριαλιστικές ενώσεις και ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πλέκονται σε ένα «κουβάρι» αντιθέσεων και διαπάλης. Μέσα στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος, οι αστικές τάξεις της περιοχής επιδιώκουν συμμαχικούς «άξονες», προχωρούν σε συμμαχίες και συμβιβασμούς, για να επωφεληθούν από τη διαπάλη για το φυσικό πλούτο και τα μερίδια των αγορών.
Αυτές οι διεθνείς «συμμαχίες», που συνάπτουν ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μονοπωλιακοί όμιλοι, παίρνουν υπόψη τη γεωπολιτική θέση της κάθε χώρας, τη θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, αλλά και τη δυναμική της ισχύος της (οικονομικής, στρατιωτικής, πολιτικής).
Οι εξελίξεις αυτές παρουσιάζονται ως διαμόρφωση του λεγόμενου «πολυπολικού κόσμου» και προώθηση δήθεν του «εκδημοκρατισμού των διεθνών σχέσεων». Κι εδώ χρειάζεται να οξύνουμε την αντιπαράθεση με αυτό το ιδεολόγημα του λεγόμενου «πολυπολικού κόσμου», που καλλιεργεί αυταπάτες ότι μπορεί να φέρει ειρήνη και ασφάλεια στους λαούς. Στην πραγματικότητα ο «πολυπολικός κόσμος» είναι ο κόσμος των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Περικλείει ως αναπόφευκτη εξέλιξη τη συγκρότηση αξόνων κι «αντιαξόνων» από ανταγωνιστικές δυνάμεις. Συχνά, η διαπάλη που αναπτύσσεται, ξεπερνά τα «ειρηνικά» πολιτικά και διπλωματικά πλαίσια και συνεχίζεται με οικονομικούς και κατασκοπευτικούς πολέμους, ακόμη και με στρατιωτικά μέσα, αποδεικνύοντας πως «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα (συγκεκριμένα με βίαια) μέσα». Ανταγωνισμοί και συνεργασίες ανάμεσα στους καπιταλιστές είναι σαν οι δύο αναπόφευκτοι πόλοι ενός «μαγνήτη».
Στη διαπάλη χρησιμοποιούνται ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟαστυνομικά και στρατιωτικά Σώματα της ΕΕ, οι στρατιωτικές βάσεις, οι μεγάλοι ναυτικοί στόλοι, ενώ αξιοποιούνται πλέον διάφορα προσχήματα, όπως η «πάλη με την τρομοκρατία» και η «υπεράσπιση των μειονοτήτων», τα μεταναστευτικά ρεύματα που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, η εξαθλίωση και η φτώχεια που γεννάει ο καπιταλισμός κ.ά.