Στην
απάντηση έχουμε ταυτόχρονα στο στόχαστρο
ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια
σύντομη απάντηση μπορεί να είναι :
«ΠΑΣΟΚ
και ΝΔ είναι αναφανδόν υπέρμαχοι της
ΕΕ και του ευρώ, ευθύνονται για όλα τα
αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλει ο δρόμος
της καπιταλιστικής ανάπτυξης που
υπηρετούν, κινδυνολογούν για το ευρώ.
Με το ευρώ και την πολιτικής της ΕΕ
πτώχευσαν το λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει
το λαό, θέλει απλά να κλέψει ψήφους. Εξ’
ου και η διγλωσσία του, οι αντιφάσεις
που κάνουν τα στελέχη του. Από τη μια οι
μεν απευθύνονται καθησυχαστικά προς
την ΕΕ-την Τρόικα-τους βιομήχανους-τραπεζίτες
ότι και αυτός είναι υπέρ της ΕΕ και του
ευρώ και θα προσέξει και απ’ την άλλη
όταν απευθύνεται στον εργαζόμενο λαό,
στους αριστερούς τους λέει καλή είναι
και η δραχμή χωρίς να το συνδυάζει με
προγραμματική θέση διεξόδου σε
αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Και οι
δύο οδηγούν σε τραγωδία. Και οι δύο
θέσεις τους οδηγούν σε μέτρα ενάντια
στο λαό, νέα μνημόνια. Μόνο με την
κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας που θα
πάρει στα χέρια της τον πλούτο, θα
κατανείμει τους πόρους με επιστημονικό
κεντρικό σχεδιασμό, με αποδέσμευση από
την ΕΕ θα μπορέσουμε να βρούμε τη λαϊκή
ευημερία»
Αν
η συζήτηση πάρει έκταση ανάλογα με το
χρόνο που διαθέτουμε απαντάμε
με βάση τους ακόλουθους τρεις άξονες
τους οποίους θέτουμε κατά σειρά
προτεραιότητας:
- Η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας απ’ την Ευρωζώνη και την ΕΕ και γενικότερα το μέλλον της Ευρωζώνης θα καθορισθεί απ’ την πορεία της καπιταλιστικής κρίσης και της ανισόμετρης ανάπτυξης στο εσωτερικό της ΕΕ και όχι από τη διάθεση των εργαζόμενων στην Ελλάδα για νέες θυσίες. Γι’ αυτό και ο λαός δεν πρέπει να περιμένει σαν παθητικός θεατής αλλά να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις ανοίγοντας το δρόμο για αποδέσμευση απ’ την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.
- Μόνο αυτός ο δρόμος με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με αποδέσμευση απ΄ την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μόνο η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας μπορεί να διασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Επιλέγουμε κάποιο σύντομο παράδειγμα σχετικά με τη δυνατότητα να απογειωθούν οι αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες πχ η κατάργηση των κοινοτικών ποσοστώσεων για τη ζάχαρη.
- Η κινδυνολογία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ο εφησυχασμός του ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν στο ίδιο το αποτέλεσμα: να πιστέψει ο λαός ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος είναι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων σφαγής του, με δεδομένη την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ για φθηνότερη εργατική δύναμη, που στην Ελλάδα έχει εξειδικευθεί με το μνημόνιο. Η κινδυνολογία της κεντροδεξιάς και του ΠΑΣΟΚ ότι χωρίς τη βοήθεια της ΕΕ δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί το πρωτογενείς έλλειμμα εμφανίζει τη διόγκωση του χρέους και του ελλείμματος σαν φυσικό φαινόμενο. Κρύβει ότι είναι αποτέλεσμα την ταξικής πολιτικής (πχ φοροελαφρύνσεις και κρατικά πακέτα στα μονοπώλια) , της καπιταλιστικής κρίσης και της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ (πχ συνέπειες ΚΑΠ)
O ΣΥΡΙΖΑ δίνει όρκους
πίστης στην ΕΕ που είναι φύλακας των
κερδών και της εξουσίας των μονοπωλίων
και όχι ένα ουδέτερο γήπεδο.
Ο εφησυχασμός του ΣΥΡΙΖΑ απ’ τη μία
συγκαλύπτει τον χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας
και τις δεσμεύσεις των κρατών μελών της
ΕΕ και απ’ την άλλη τις αρνητικές
συνέπειες για τον λαό σε καπιταλιστική
Ελλάδα της δραχμής (στην αρχή υποτίμηση
νομίσματος με συνέπειες σε
μισθούς-συντάξεις-λαϊκές καταθέσεις,
στη συνέχεια απαίτηση για νέες θυσίες
ώστε να επιταχυνθεί η καπιταλιστική
ανάπτυξη) Δεν χρειάζεται εστίαση στο
ζήτημα της δραχμής γιατί σ’ αυτό το
σκέλος θα επιτείθονται στον ΣΥΡΙΖΑ η
ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ.
