Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Για την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ.

Για την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ.
Κατ’ αρχήν εμείς το λαό δεν τον βλέπουμε σαν ψηφοφόρο. Για μας είναι ο πρωταγωνιστής, είναι αυτός που θα ανατρέψει αποφάσεις και που θα ανατρέψει το ίδιο το πολιτικό σύστημα με τη θέλησή του, με τις πρωτοβουλίες του, αλλά και με τη συνειδητή του επιλογή. Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που προτείνει το ΚΚΕ, σημαίνει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, όχι απλά αλλαγή κυβέρνησης ή αστικής διαχείρισης. Σημαίνει, η εξουσία να περάσει στην εργατική τάξη, η οποία θα απελευθερώσει από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου και τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του πανεθνικού σχεδιασμού με εργατικό έλεγχο που μπορεί να δώσει εξασφαλισμένη εργασία για όλους. Σύγχρονη, εντελώς δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Περίθαλψη, Πολιτισμό και Αθλητισμό. Εξασφαλισμένη στέγη, υγιεινό περιβάλλον, δικαίωμα στην αναψυχή. Έτσι, μπορούν να αξιοποιηθούν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας. Αυτό σημαίνει να μπορεί να παράγει η χώρα μας καλά και φτηνά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, περιορίζοντας τις σημερινές εισαγωγές. Να μπορεί να αναπτύξει κλάδους ή τομείς, που οι καπιταλιστές δεν αναπτύσσουν γιατί δεν είναι κερδοφόρες (αντισεισμική, αντιπλημμυρική προστασία). Να μπορεί να αξιοποιήσει τον τεράστιο ορυκτό πλούτο που διαθέτει, τα ενδεχόμενα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το βωξίτη, απαραίτητο για προϊόντα αλουμινίου, το νικέλιο, το χρυσό, το λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το υδατικό και αιολικό δυναμικό.
Βεβαίως, όλα αυτά σήμερα είναι στα χέρια των καπιταλιστών και των μονοπωλίων. Αυτό στερεί από το λαό τη δυνατότητα να βάλει την παραγωγή και την οικονομία στην υπηρεσία της ικανοποίησης των δικών του σύγχρονων αναγκών, της δικής του ευημερίας που μπορεί να εξασφαλιστεί στον 21ο αιώνα, σύμφωνα με τις μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες και την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να προέλθει από τις εκλογές, μπορεί όμως ο λαός να τον δυναμώσει με την ψήφο του, με δραστική αποδυνάμωση των αστικών κομμάτων και πανίσχυρο ΚΚΕ.
  • Εμείς καταλαβαίνουμε τον απλό άνθρωπο που δεν έχει μεγάλη κοινωνική και πολιτική εμπειρία, να θεωρεί ότι μια άλλη κυβέρνηση, εκτός ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, μπορεί να φέρει λύσεις. Του λέμε το εξής: Η διαφωνία μας με μια τέτοια κυβέρνηση δεν είναι ότι θα φέρει λίγα θετικά, ενώ εμείς θέλουμε πολλά θετικά. Η διαφωνία με μια τέτοια κυβέρνηση δεν είναι ότι θα φέρει μια μερική ανατροπή, ενώ εμείς θέλουμε καθέτως και οριζοντίως ριζική. Δεν είναι αυτή η διαφορά. Η διαφορά είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θα συνεχίσει το έργο των προηγούμενων και θα δώσει τη δυνατότητα πάνω στην απογοήτευση του λαού, που θα συναντήσει, να επιστρέψουν οι παλιοί πίσω, κάτι που έχει γίνει επανειλημμένα.
  • Η λύση των προβλημάτων συνδέεται με ριζική ανατροπή. Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι εδώ χρειάζεται αλλαγή όχι στη διακυβέρνηση μόνο, αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας. Και φυσικά εφόσον είναι στο επίπεδο της εξουσίας, είναι κυβέρνηση.
  • Εμείς ακριβώς θέτουμε στο λαό το ζήτημα της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, η οποία δεν είναι μόνο ότι θα βγάλει την Ελλάδα από την ΕΕ. Θα διαγράψει μονομερώς το χρέος. Το κυριότερο που θα κάνει είναι ότι θα κοινωνικοποιήσει ότι υπάρχει. Επιχειρήσεις μεγάλες, νοσοκομεία, Παιδεία, Υγεία, τα πάντα, τον πλούτο που υπάρχει στη χώρα. Είτε είναι φυσικός, στο υπέδαφος, στη θάλασσα, είτε έχει δημιουργηθεί από τον ανθρώπινο μόχθο, θα τον κοινωνικοποιήσει.
  • Εμείς λοιπόν, σε αυτές τις κυβερνήσεις που προβάλλουν τα άλλα κόμματα, στις υπουργικές καρέκλες, αντιπαραθέτουμε το ΚΚΕ μπροστάρη στην αναγέννηση του κινήματος για τους καινούργιους αγώνες και αντιπαραθέτουμε πρόταση εξουσίας, που έχει ένα όνομα: Εργατική λαϊκή εξουσία. Μια εξουσία που θα έχει τα πόδια της στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στα χωράφια, στις λαϊκές συνοικίες, που θα στηρίζεται στον οργανωμένο λαό. Όχι στο λαό που ψηφίζει κάθε 3-4 χρόνια και εναποθέτει τις ελπίδες του στους περιοδεύοντες θιάσους των βουλευτών, που λένε ότι στα τοπικά προβλήματα θα είναι στην πρώτη γραμμή, αλλά στη βουλή αποφασίζουν διαφορετικά.