Με τον πιο επίσημο τρόπο η υπουργός Παιδείας διαμήνυσε ότι για φέτος οι προσλήψεις εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα αγγίξουν τον ...εξωφρενικό αριθμό των 600. Πριν από ένα μήνα είχε ακουστεί ο αριθμός των 3.500 εκπαιδευτικών, αλλά αυτός αποτελεί πλέον παρελθόν. Η κατάσταση γίνεται τραγική από το γεγονός ότι ήδη από το 2010 έχουν συνταξιοδοτηθεί 23.000 εκπαιδευτικοί και για φέτος υπολογίζονται άλλοι 11.000. Όλη αυτή η κατάντια αποδίδεται από την κυβέρνηση στην «κακή οικονομική κατάσταση της χώρας» και δηλώνει ότι, δυστυχώς, λυπάται, ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο γιατί δεν υπάρχουν πόροι.
Αυτή η ψευτο-επιχειρηματολογία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις ανάγκες και τα συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτές όμως δεν έχουν καμία σχέση, για την ακρίβεια είναι εχθρικές, με τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Για την κυβέρνηση και τους άλλους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου και η Παιδεία, όπως και η Υγεία, η Πρόνοια αλλά και η ίδια η αξιοπρεπής ζωή με δικαιώματα (μεροκάματο, ασφάλιση, συνθήκες δουλειάς, δικαίωμα στον πολιτισμό, στην αναψυχή, στην άθληση, στον ελεύθερο χρόνο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών), είναι κόστος για το αστικό κράτος.
Θέλουν να πείσουν το λαό ότι η χειροτέρευση της ζωής του είναι μονόδρομος. Του καλλιεργούν τη λογική ότι άμα συμβιβαστεί, άμα σκύψει το κεφάλι και «κάνει ...υπομονή για κάποια χρόνια, θα βγούμε από τη στενωπό». Βέβαια, τι καλύτερη απόδειξη για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο ότι η δήθεν «σωτηρία της χώρας» με τα μνημόνια, το «Μεσοπρόθεσμο», το «χρήμα που εξασφαλίστηκε από τα δάνεια», δεν έχει καμία σχέση με τη βελτίωση της ζωής του. Τα χρήματα όπως και πριν την κρίση και τώρα πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, στους τραπεζίτες και για τα λαϊκά στρώματα έρχονται απολύσεις, νέες περικοπές, νέα χαράτσια, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και της Εκπαίδευσης.
Η απάντηση σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που πρέπει να διεκδικήσει το δικαίωμα των παιδιών του σε μια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση. Και είναι σημαντικό η διεκδίκηση να γίνει με συλλογικό τρόπο και να απαντήσει και σε προσπάθειες συμβιβασμού και υποταγής που παρουσιάζονται ως «καινοτόμες και έξυπνες δράσεις». Τέτοιες είχαμε κάμποσες μόνο το τελευταίο διάστημα. Σε σχολείο του Μολύβου της Μυτιλήνης, αντί οι γονείς να μαθαίνουν στους μαθητές να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τους έστησαν στην παραλία για να σχηματίσουν το «Τhank you» (Σας ευχαριστούμε) για να πουλάνε τη φωτογραφία τους σε χαρακάκια και σελιδοδείκτες στους τουρίστες για τις ...ανάγκες του σχολείου. Μόνο που η ζητιανιά δε διαμορφώνει προσωπικότητες αλλά ...υποχείρια. Αντίστοιχα ο Δήμος Νέας Ιωνίας στην Αττική (δημοτική αρχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) υπέγραψε «μνημόνιο συνεργασίας» με Μη Κυβερνητική Οργάνωση για κάλυψη δραστηριοτήτων, όπως «ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία, δημιουργική απασχόληση παιδιών στα Δημοτικά αλλά και στους Παιδικούς σταθμούς», με πεντάμηνες συμβάσεις (το μέγιστο) 25 ευρώ τη μέρα, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» για επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Τα λαϊκά στρώματα έχουν λύση: Με το ταξικό κίνημα να στηθούν επιτροπές αγώνα για την οργάνωση της λαϊκής δράσης ενάντια σε αυτή την πολιτική που πετάει τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών έξω από το σχολείο. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτά που μας ανήκουν.
* Χρήστος Γιάνναρος, Γραμματέας της ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου
Αυτή η ψευτο-επιχειρηματολογία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις ανάγκες και τα συμφέροντα που θέλει να εξυπηρετήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτές όμως δεν έχουν καμία σχέση, για την ακρίβεια είναι εχθρικές, με τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Για την κυβέρνηση και τους άλλους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου και η Παιδεία, όπως και η Υγεία, η Πρόνοια αλλά και η ίδια η αξιοπρεπής ζωή με δικαιώματα (μεροκάματο, ασφάλιση, συνθήκες δουλειάς, δικαίωμα στον πολιτισμό, στην αναψυχή, στην άθληση, στον ελεύθερο χρόνο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών), είναι κόστος για το αστικό κράτος.
Θέλουν να πείσουν το λαό ότι η χειροτέρευση της ζωής του είναι μονόδρομος. Του καλλιεργούν τη λογική ότι άμα συμβιβαστεί, άμα σκύψει το κεφάλι και «κάνει ...υπομονή για κάποια χρόνια, θα βγούμε από τη στενωπό». Βέβαια, τι καλύτερη απόδειξη για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο ότι η δήθεν «σωτηρία της χώρας» με τα μνημόνια, το «Μεσοπρόθεσμο», το «χρήμα που εξασφαλίστηκε από τα δάνεια», δεν έχει καμία σχέση με τη βελτίωση της ζωής του. Τα χρήματα όπως και πριν την κρίση και τώρα πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, στους τραπεζίτες και για τα λαϊκά στρώματα έρχονται απολύσεις, νέες περικοπές, νέα χαράτσια, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και της Εκπαίδευσης.
Η απάντηση σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που πρέπει να διεκδικήσει το δικαίωμα των παιδιών του σε μια αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση. Και είναι σημαντικό η διεκδίκηση να γίνει με συλλογικό τρόπο και να απαντήσει και σε προσπάθειες συμβιβασμού και υποταγής που παρουσιάζονται ως «καινοτόμες και έξυπνες δράσεις». Τέτοιες είχαμε κάμποσες μόνο το τελευταίο διάστημα. Σε σχολείο του Μολύβου της Μυτιλήνης, αντί οι γονείς να μαθαίνουν στους μαθητές να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τους έστησαν στην παραλία για να σχηματίσουν το «Τhank you» (Σας ευχαριστούμε) για να πουλάνε τη φωτογραφία τους σε χαρακάκια και σελιδοδείκτες στους τουρίστες για τις ...ανάγκες του σχολείου. Μόνο που η ζητιανιά δε διαμορφώνει προσωπικότητες αλλά ...υποχείρια. Αντίστοιχα ο Δήμος Νέας Ιωνίας στην Αττική (δημοτική αρχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) υπέγραψε «μνημόνιο συνεργασίας» με Μη Κυβερνητική Οργάνωση για κάλυψη δραστηριοτήτων, όπως «ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία, δημιουργική απασχόληση παιδιών στα Δημοτικά αλλά και στους Παιδικούς σταθμούς», με πεντάμηνες συμβάσεις (το μέγιστο) 25 ευρώ τη μέρα, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» για επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Τα λαϊκά στρώματα έχουν λύση: Με το ταξικό κίνημα να στηθούν επιτροπές αγώνα για την οργάνωση της λαϊκής δράσης ενάντια σε αυτή την πολιτική που πετάει τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών έξω από το σχολείο. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτά που μας ανήκουν.
* Χρήστος Γιάνναρος, Γραμματέας της ΝΕ Ηλείας του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου
