Η σημερινή μας συνέντευξη τύπου πραγματοποιείται μετά από την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Όπως τραγικά αποδεικνύει η καθημερινότητα, η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών πνίγεται κυριολεκτικά από τραπεζικά δάνεια που δεν μπορεί να αποπληρώσει, οδηγώντας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους κυριολεκτικά σε απόγνωση. Η εξέλιξη αυτή είναι απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής που ακολουθείται την τελευταία 15ετία, της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζόμενων που κλιμακώνεται με εφαλτήριο την κρίση και το υψηλό χρέος, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που οδηγεί τα λαϊκά στρώματα σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.
Από τη μια η ραγδαία αύξηση του τραπεζικού δανεισμού των λαϊκών οικογενειών δεν ήταν τυχαία. Πραγματοποιήθηκε σε περιόδους άνθισης της καπιταλιστικής οικονομίας και ήταν απαραίτητη για την πρόσκαιρη επικερδή τοποθέτηση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων των μονοπωλιακών ομίλων που σε διαφορετική περίπτωση θα λίμναζαν στο τραπεζικό σύστημα. Οδήγησε στη χρονική μετάθεση της κρίσης διογκώνοντας ταυτόχρονα και το βάθος της. Την ίδια στιγμή, το ολοένα και μειούμενο σε σχετικούς όρους λαϊκό εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των αναγκών, και ο τραπεζικός δανεισμός εμφανιζόταν ως ο από μηχανής θεός που κάλυπτε αυτές τις ανάγκες. Το πιστωτικό χρήμα προκρίθηκε από την κυβερνητική πολιτική ως υποκατάστατο των συρρικνούμενων εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων. Για τους λόγους αυτούς η ταχύτατη ανάπτυξη της πίστης υποστηρίχθηκε ποικιλότροπα από την κυβερνητική πολιτική.
Από την άλλη, το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο για χιλιάδες δανειολήπτες που δυσκολεύονται και συχνά αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους από δάνεια, αποτυπώνεται σήμερα στα στοιχεία των τραπεζών με δραματικό τρόπο, όπου εμφανίζονται περισσότερα από500.000 δάνεια που δεν μπορούν να αποπληρωθούν. Η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα λαϊκά στρώματα οφείλεται στην δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων τους, αποτέλεσμα της κρίσης, της ανεργίας και της πολιτικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζόμενων που με μεγάλη συνέπεια εφαρμόζεται. Οφείλεται στην φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, στο άδικο φορολογικό σύστημα, στη μετατόπιση του συνόλου σχεδόν της φορολογίας στις πλάτες των εργαζόμενων. Η πολιτική αυτή επίθεσης στους μισθούς και στα δικαιώματα των εργαζόμενων συμπυκνώνει την ουσία της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-πλουτοκρατίας για την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.
Η αδυναμία αποπληρωμής από τα νοικοκυριά ενός μεγάλου τμήματος των δανείων που έχουν λάβει αποτυπώνει τελικά και τις συνέπειες μιας οξύτατης κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, που δεν μπορεί να υπερνικηθεί παρά μέσα από μια αντίστοιχου μεγέθους καταστροφή κεφαλαίου. Πρόκειται για μια κρίση που δεν τη δημιούργησαν και δεν πρέπει να την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα.
Σ' αυτές τις συνθήκες η προστασία και η ανακούφιση του λαού έχει αποφασιστική σημασία. Απαραίτητα άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των υπερχρεωμένων λαϊκών στρωμάτων είναι η διαγραφή των χρεών από τόκους, η μείωση κατά 50% όλων των δανείων και την αναστολή πληρωμής τους για τα επόμενα χρόνια για ανέργους, μικρομεσαίους αγρότες και εργαζόμενους με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω από 50.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια, η διαγραφή των δανείων που αφορούν στην απόκτηση πρώτης κατοικίας των λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν και βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, η μείωση κατά 30% των χρεών των ΕΒΕ προς τις τράπεζες και των αγροτικών χρεών για τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους και τους ψαράδες και το πάγωμά τους για όσο διαρκεί η κρίση με παράλληλη διαγραφή τόκων και πανωτοκιών.
Εμείς δε δεχόμαστε την τοποθέτηση ότι η δανειακή συνθήκη δεν τα προβλέπει, η Κεντρική Τράπεζα δεν το θέλει, ξεκινώντας από το ότι υπερχρεώθηκαν τα νοικοκυριά την περίοδο πριν από την κρίση, γιατί δεν τους έφταναν τα χρήματα, για να έχουν στέγη ή οτιδήποτε άλλο. Δε δεχόμαστε, λοιπόν, αυτήν την τοποθέτηση, όπως δε δεχόμαστε βεβαίως και γενικότερα όλα τα "κουρέματα", τα οποία έγιναν και τις μειώσεις μισθών. Το θέμα είναι επείγον, είναι επιτακτικό και σε τελευταία ανάλυση αυτός που δεν έχει να πληρώσει δεν θα πληρώσει. Δεν δεχόμαστε βεβαίως να τους αρπάζουν το σπίτι, τις οικοσκευές κ.λπ.
Αυτή είναι η θέση μας και τώρα και μετά τις εκλογές θα συνεχίσουμε, πέρα από το γενικότερο πολιτικό αγώνα που διεξάγουμε να παλεύουμε και για πολύ συγκεκριμένα προβλήματα και να ασκούμε πίεση - κυρίως η πίεση έχει σημασία έξω από τη Βουλή - για την αντιμετώπισή τους. Και λέμε και στις εκλογές γιατί οι εκλογές αυτές μπορούν να προσφέρουν μια άμεση λύση. Να μετατραπεί σε δυνατότητα του λαού να αποτρέψει τα χειρότερα που έρχονται, να μπορέσει ο λαός σε κάποια στιγμή να είναι πράγματι νικητής. Αυτή η ρεαλιστική αγωνιστική λύση είναι να αποδυναμώσει ο λαός όσο γίνεται περισσότερο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν, με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ με χιλιάδες εργατικές και νεανικές ψήφους. Καμιά κυβέρνηση από τις εκλογές ούτε θέλει, ούτε μπορεί, ούτε θα τολμήσει να συγκρουστεί με την εξουσία των επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στις κυβερνήσεις που προβάλλουν τα άλλα κόμματα, αντιπαραθέτουμε το ΚΚΕ, μπροστάρη στην αναγέννηση του κινήματος για τους καινούριους αγώνες και αντιπαραθέτουμε πρόταση εξουσίας που έχει ένα όνομα: Εργατική λαϊκή εξουσία. Εμείς λοιπόν, σε αυτές τις κυβερνήσεις που προβάλλουν τα άλλα κόμματα, στις υπουργικές καρέκλες, αντιπαραθέτουμε το ΚΚΕ μπροστάρη στην αναγέννηση του κινήματος για τους καινούργιους αγώνες και αντιπαραθέτουμε πρόταση εξουσίας, που έχει ένα όνομα: Εργατική λαϊκή εξουσία. Μια εξουσία που θα έχει τα πόδια της στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στα χωράφια, στις λαϊκές συνοικίες, που θα στηρίζεται στον οργανωμένο λαό.
Εργατική - λαϊκή εξουσία, η οποία από την πρώτη στιγμή, θα κινηθεί στο εξής τρίπτυχο: Μονομερής διαγραφή του χρέους. Κοινωνικοποίηση του πλούτου που υπάρχει σε αυτό τον τόπο, δηλαδή μετατροπή του φυσικού πλούτου και του πλούτου που έχει παραχθεί από τον ανθρώπινο μόχθο σε λαϊκή ιδιοκτησία, που θα συνεργάζεται και θα στηρίζει τον παραγωγικό συνεταιρισμό, το συνεταιρισμό των μικροπαραγωγών που για διάφορους λόγους δεν είναι δυνατόν από την αρχή να γίνει κοινωνική ιδιοκτησία. Και που θα ορθώσει ο λαός το ανάστημά του να απεγκλωβιστεί από την καταλυτική δέσμευση των μονοπωλίων που επιβάλλει η ΕΕ και θα μπορέσει αυτός ο λαός να γίνει πραγματικά κυρίαρχος, για ένα και μοναδικό λόγο: Γιατί θα έχει τον πλούτο του τόπου στα χέρια του.
Δεν μπορεί να υπάρξει λαός κυρίαρχος, δεν μπορεί να υπάρξει λαϊκή κυριαρχία, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, όταν αποφασίζουν τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και η ΕΕ τι θα παραχθεί στην Ελλάδα, με ποιο κατώτερο μισθό, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τι θα παραχθεί, πώς θα παραχθεί με κύριο σκοπό το κέρδος.
Για μας, στην Ελλάδα πρέπει να παραχθούν τα πάντα, που μπορεί να παραχθούν και να αναπτυχθούν με ένα σκοπό: Την ικανοποίηση των εσωτερικών λαϊκών αναγκών και κάτω από αυτούς τους όρους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις η Ελλάδα να έχει και εναλλακτικές οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, γιατί βεβαίως μας ενδιαφέρει και η πώληση των προϊόντων στο εξωτερικό. Έτσι κι αλλιώς η ΕΕ βρίσκεται σε βαθιά κρίση και τα επόμενα χρόνια θα τρίβουν τα μάτια τους όσοι εργαζόμενοι πίστευαν ότι η ΕΕ θα δυναμώνει, θα διευρύνεται και θα εξασφαλίσει τη σύγκλιση των οικονομιών, των μισθών, των μεροκαμάτων και των κατακτήσεων.
Αυτή η ΕΕ θα παραδίδει στην κρίση, αργά ή γρήγορα θα αναδιπλωθεί σε άλλα σχήματα, αργά ή γρήγορα οι φυγόκεντρες δυνάμεις θα είναι μεγαλύτερες, αργά ή γρήγορα μπορεί να πετάξουν με κλωτσιές χώρες της ΕΕ εκτός αυτής. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί όταν τους συνέφερε να τις έχουν κράτη - μέλη, τους συνέφερε, όταν τους συμφέρει να αναδιπλωθούν στον ισχυρότερο πυρήνα και να συνάψουν άλλες διεθνείς συμμαχίες, θα τις πετάξουν με κλωτσιές. Και είναι προτιμότερο, ο λαός με ψηλά το κεφάλι και με τον πλούτο τον ελληνικό στα χέρια του να αποφασίσει ο ίδιος να ξεκόψει από αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση, παρά να τον πετάξουν κλοτσηδόν και με τους όρους τους δικούς τους.
Τα άμεσα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ
Στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ, που κατατέθηκε στις 06/04/12 ,περιλαμβάνονται τα εξής:
Τα μέτρα που προβλέπει η πρόταση νόμου, αφορούν οικογένειες με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ, προσαυξανόμενο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις της πρότασης νόμου.
Ως οφειλές προς τα πιστωτικά ιδρύματα για τις ανάγκες της πρότασης νόμου ορίζονται οι οφειλές από κάθε μορφής δάνειο, καθώς και οι οφειλές από πιστωτικές κάρτες.
Από την οφειλή των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέχρι την έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου, διαγράφεται το σύνολο των κάθε μορφής τόκων που έχουν γεννηθεί μέχρι την πιο πάνω στιγμή.
Από το συνολικό ποσό των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως διαμορφώνονται μετά τη διαγραφή των τόκων, διαγράφεται κάθε ποσό που αντιστοιχεί σε τυχόν πραγματοποιηθέντα ανατοκισμό και κεφαλαιοποίηση κάθε μορφής τόκων.
Από τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων, διαγράφεται ποσό που αντιστοιχεί στο 50% αυτών, εφόσον το ύψος των δανείων δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ για στεγαστικά δάνεια, τις 30.000 ευρώ για καταναλωτικά και τις 20.000 ευρώ για τις πιστωτικές κάρτες.
Οι οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών προς τα πιστωτικά ιδρύματα που απομένουν μετά τις παραπάνω διαγραφές, παύουν να γεννούν τόκους για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση.
Αναστέλλεται η πληρωμή, για όσο διάστημα διαρκεί η οικονομική κρίση, των οφειλών που παραμένουν - μετά το σύνολο των διαγραφών που περιγράφονται παραπάνω - προς τα πιστωτικά ιδρύματα, εφόσον αυτές αφορούν ανέργους.
Οι οφειλές των ΕΒΕ προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την εφαρμογή όλων των παραπάνω διαγραφών, μειώνονται σε ποσοστό 30% εάν διατηρούν την επιχείρησή τους και κατά 50% εάν την έχουν κλείσει και είναι άνεργοι και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
Αντίστοιχα, οι οφειλές των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες αφορούν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, μειώνονται σε ποσοστό 30% και για ύψος δανείων μέχρι 300.000 ευρώ.
Με ευθύνη του κράτους διασφαλίζεται η παροχή από τα πιστωτικά ιδρύματα άτοκων καλλιεργητικών δανείων σε μικρούς και μεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους για να ανταποκριθούν στην αγορά καλλιεργητικών εφοδίων για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.
Από την έναρξη ισχύος της πρότασης νόμου, παύει αυτοδίκαια οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, των αγροτοκτηνοτρόφων και των ψαράδων, για οφειλές που το ύψος τους έχει υπολογιστεί, είτε συμβατικά είτε άλλως πώς, με τρόπο που αντιβαίνει στις διατάξεις της πρότασης νόμου.
