Συνοψίζοντας
το πρόγραμμα της ΝΔ για «έξοδο από την
κρίση», μπορεί κανείς να το κωδικοποιήσει
ως εξής: Κατρακύλα του μέσου μισθού στα
επίπεδα του κατώτατου, δηλαδή στα 400-500
ευρώ για την ώρα, παραπέρα χτύπημα στα
εργασιακά δικαιώματα, μέτρα ενάντια
στην απεργία και τα συνδικαλιστικά
δικαιώματα, εξαΰλωση των συντάξεων,
διάλυση ό,τι έχει απομείνει όρθιο από
το λεγόμενο «κράτος πρόνοιας», ξεπούλημα
της δημόσιας περιουσίας, απαλλαγή του
κεφαλαίου από φόρους και εργοδοτικές
εισφορές, γη και ύδωρ στους «επενδυτές».
Αυτά περιλαμβάνονται στα «18 σημεία»
για διακυβέρνηση που παρουσίασε πρόσφατα
ο Α. Σαμαράς και τα οποία αποτελούν
βελτιωμένη έκδοση των φιλομονοπωλιακών
μέτρων που παρουσίασε σε προηγούμενες
εκδηλώσεις στο Ζάππειο.
Είναι
φανερό από τα παραπάνω, ότι όταν η ΝΔ
μιλάει για σχέδιο εξόδου από την κρίση,
εννοεί έξοδος για το κεφάλαιο και όχι
για το λαό. Εκεί στοχεύει και το παραμύθι
της «επαναδιαπραγμάτευσης» που λανσάρει
την προεκλογική περίοδο η ΝΔ. Τα ίδια
βέβαια λένε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ,
δείχνοντας πόσο θολά είναι τα όρια
ανάμεσα στις δυνάμεις που τσακώνονται
πάνω στο κάλπικο δίλημμα «μνημόνιο -
αντιμνημόνιο», συμφωνούν όμως στην
στρατηγική της ΕΕ, που τσακίζει μισθούς
και δικαιώματα, με ή χωρίς μνημόνια.
Οτιδήποτε φέρει στο τραπέζι της
«επαναδιαπραγμάτευσης» ο Σαμαράς, ή
μια κυβέρνηση της κεντροαριστεράς,
καμιά θετική αλλαγή δεν πρόκειται να
φέρει για το λαό. Αντίθετα, το κεφάλαιο
έχει να προσδοκά πολλά, αφού στόχος των
μνημονίων είναι να προσαρμόσει στις
μεταβαλλόμενες συνθήκες της κρίσης,
την πολιτική που στρατηγικά απαντά στα
συμφέροντά του.
Ακόμα
και τις δημαγωγικές υποσχέσεις για
ψίχουλα στους χαμηλοσυνταξιούχους,
πολύτεκνους και φτωχούς αγρότες, ο Α.
Σαμαράς τις παραπέμπει τώρα στις
διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Είναι
κι αυτό ένα στοιχείο που πρέπει να
προβληματίσει σοβαρά το λαό. Ο καπιταλισμός
έχει σαπίσει. Αν σε προηγούμενες εποχές
είχε τη δυνατότητα να ελίσσεται απέναντι
στη λαϊκή δυσαρέσκεια ή να υποχωρεί
απέναντι στις διεκδικήσεις ενός κλάδου
και να δίνει κάποιες παροχές, αυτό
τελείωσε. Τώρα, ακόμα και τα ψίχουλα με
τα οποία προσπαθούν να ξεγελάσουν και
τους πιο εξαθλιωμένους, είναι υπό την
αίρεση της συνεννόησης με τους ξένους
συμμάχους, με δεδομένο ότι ο ανταγωνισμός
ανάμεσα στα κράτη μέλη της λυκοσυμμαχίας
μεγαλώνει, όπως και οι αντιθέσεις με τα
άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Ο
πόλος της κεντροδεξιάς συνίσταται από
δυνάμεις δοκιμασμένες στην υπηρέτηση
της αντιλαϊκής πολιτικής. Η σημερινή
ηγεσία της ΝΔ υπήρξε επιτελείο σε
προηγούμενες κυβερνήσεις του κόμματος,
έχει δώσει δείγματα γραφής για τη
συνέπειά της απέναντι στο κεφάλαιο. Η
Μπακογιάννη της πρώην ΔΗΣΥ, υπήρξε
υπουργός όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ.
Οι μεταγραφές από το ΛΑ.Ο.Σ., υπήρξαν
όλοι κεντρικά στελέχη ενός κόμματος
που για χρόνια πρωταγωνίστησε στον
αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση των
εργατικών λαϊκών αγώνων, με διαπιστευτήρια
στην ντόπια και ξένη πλουτοκρατία. Ο
πόλος της κεντροδεξιάς, αν κυβερνήσει
θα τσακίσει με το μαστίγιο το λαό, αφού
η αστική τάξη, για τον ίδιο λόγο, παραχώρησε
το καρότο σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση
της κεντροαριστεράς. Να μην πέσει ο λαός
στην παγίδα. Ισχυρό ΚΚΕ για να μπορεί
από την επόμενη μέρα με άλλο μάτι και
αισιοδοξία να βλέπει τις εξελίξεις, με
τον ίδιο πρωταγωνιστή.
*Γεώργιος
Καραπάνος, Υποψήφιος Βουλευτής Ηλείας
του ΚΚΕ